kwiecień
29
czwartek
Świętej Katarzyny ze Sieny,
dziewicy i doktora
Kościoła Świętego,
patronki Europy
Święto
SŁOWO BOŻE
NA KAŻDY DZIEŃ
1. czytanie (1 J 1, 5 – 2, 2)
Krew Chrystusa oczyszcza nas z grzechu
Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła
Najmilsi:
Nowina, którą usłyszeliśmy od Niego i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.
Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.
Psalm (Ps 103, 1-2. 3-4. 8-9. 13-14. 17-18 (R.: por. 1a))
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Błogosław,
duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię
Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
i nie zapominaj o
wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
On
odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby,
On
twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i
zmiłowaniem.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Miłosierny
jest Pan i łaskawy, *
nieskory do gniewu i bardzo
cierpliwy.
Nie zapamiętuje się w sporze, *
nie płonie
gniewem na wieki.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Jak
ojciec lituje się nad dziećmi, *
tak Pan się lituje nad tymi,
którzy się Go boją.
Wie On, z czegośmy powstali, *
pamięta,
że jesteśmy prochem.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Łaska
zaś Boga jest wieczna dla Jego wyznawców, *
a Jego
sprawiedliwość nad ich potomstwem,
nad wszystkimi, którzy
strzegą Jego przymierza *
i pamiętają, by spełniać Jego
przykazania.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Aklamacja (por. Mt 11, 25)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wysławiam
Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa
objawiłeś prostaczkom.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mt 11, 25-30)
Tajemnice królestwa objawione prostaczkom
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».
Nowy Testament, a w szczególności Ewangelie, mówią o Jezusie Chrystusie jako o Synu Bożym w znaczeniu ścisłym i właściwym. Jest On „zrodzony, a nie stworzony”, jest „współistotny Ojcu”. Pod tym kątem postaramy się przeanalizować świadectwo Ewangelii. Jest to świadectwo Syna i Ojca, w którym równocześnie Syn świadczy o właściwym sobie, i tylko sobie, synostwie w stosunku do tego Ojca. Jakże znamienne są słowa: „nikt nie zna Ojca, tylko Syn, oraz ten, komu Syn zechce objawić”, ale też „Syna nikt nie zna, tylko Ojciec” – i to On jest Tym, który objawia Syna. Warto zaznaczyć, że w tym samym kontekście Jezus mówi: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom”. Prawda o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym, należy do samej istoty objawienia trynitarnego. W niej i poprzez nią Bóg objawia siebie jako jedność niezgłębionej Trójcy: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Tak więc ostateczne źródło tego świadectwa, które Ewangelie ( i cały Nowy Testament) dają o Jezusie Chrystusie jako Synu Bożym, stanowi sam Ojciec: Ojciec poznający Syna i siebie w Synu. Jezus, objawiając Ojca, przybliża nam to poznanie, jakie Ojciec ma o sobie samym w swoim odwiecznym, Jednorodzonym Synu. Przez to odwieczne synostwo Bóg odwiecznie jest Ojcem. Katecheza, 20 V 1987
Czujesz się osamotniony. Postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny.
Jan Paweł II
Ostatnie Orędzie iz Medziugorje, 25. marzec 2021 roku.
Różaniec misyjny
Dziś Europa, która wyszła właśnie ze stulecia głęboko zranionego przez dwie wojny światowe i po upadku wielkich ideologii, które okazały się tragicznymi utopiami, poszukuje własnej tożsamości. Dla stworzenia nowej i trwałej jedności istotne są niewątpliwie narzędzia polityczne, gospodarcze i prawne, ale trzeba również wzbudzić odnowę etyczną i duchową, czerpiącą z chrześcijańskich korzeni kontynentu, w przeciwnym razie nie sposób odbudować Europy.
Papież Benedykt XVI, Katecheza z 9 kwietnia 2008 roku
„Spisek przeciwko życiu”
wciąga
”nie tylko pojedyncze osoby
w ich relacjach
indywidualnych,
rodzinnych i społecznych,
ale sięga daleko szerzej
i zyskuje wymiar globalny,
naruszając i
niszcząc relacje
łączące narody i państwa”.
Święty Jan Paweł II,
Evangelium vitae, 12
