Chwalebna Dziewico Maryjo, Matko Dobrej Rady, błagamy Cię, prowadź nas po trudnych drogach życia. Wyjednaj światło naszemu rozumowi, gorącą miłość naszemu sercu, siłę naszej woli. O Matko Słowa Wcielonego, powtarzaj nam słowa życia wiecznego, które usłyszałaś od Twego Syna i zachowałaś w swoim sercu.
RADY
NA OKRES
OCZYSZCZENIA
ŚWIATA I PARUZJI
Okres Oczyszczenia to upadek pieniądza i gospodarki, wojna, władza nad światem Bestii i prześladowanie przez nią ludzi wierzących, kataklizmy i ruina miast. Szczęśliwy, kto po „3 dniach ciemności” ujrzy słońce i wkroczy w Nowy Świat. Ale i wiecznie szczęśliwy ten, kto odda życie za Boga i wiarę w Niego.
1. Kto ma dosyć pieniędzy, niech je szybko wykorzysta na szlachetne cele.
2. Kto mieszka na wsi lub jest powiązany z wsią, np. z rodziną tam mieszkającą, niech czyta te rady z myślą nie tylko o sobie i o własnym przetrwaniu, lecz i o uciekinierach z miast i z miejsc prześladowań, którym trzeba będzie pomóc przetrwać, i to przez całe lata, gdyż i po 3 dniach ciemności nie będą mieli dokąd się udać. Z myślą o nich przygotować:
– posłania i okrycia,
– przedmioty religijne dla nawracających się lub ich pozbawionych: Pismo
Święte, poświęcone różańce, medaliki, modlitewniki, obrazki…
– duże gary (kotły) do gotowania zupy oraz naczynia (sztućce) osobiste,
– dosyć środków higien. i piorących, papieru toaletowego, miski do mycia,
– gdyby łazienki zawiodły – wygodna ubikacja na zewnątrz.
3. Kto otrzyma takie natchnienie, niech wesprze księży, którzy sami nie będą w stanie przetrwać:
A. muszą mieć kryjówkę na dzień;
B. muszą znaleźć miejsce na ukrycie i przechowanie sprzętu kościelnego, a może i obrazów (figur) słynących łaskami;
C. do nocnych Mszy świętych konieczne będzie dla nich wino z winogron ze 100%-wą gwarancją, że jest czyste i bez domieszek, jak też mąka pszenna i woda do wypieku hostii (np. na patelni teflonowej).
4. Na wsi trzeba przygotować:
A. miejsce na pochówek dużej liczby ludzi w krótkim czasie, pewno z reguły bez trumien;
B. miejsca na ukrycie trwałej żywności;
C. nasiona warzyw i różne ręczne narzędzia ogrodnicze, rękawice robocze (jedynym źródłem utrzymania dla tych, którzy nie poddadzą się rządom Bestii, będzie grządka z własnymi warzywami i owocami);
D. w oparciu o własną wyobraźnię (Uwaga! Konieczność życia bez sklepów!) różne przedmioty dziś lekceważone lub zapomniane: ręczne piły, siekiery, młotki i inne narzędzia, gwoździe i śruby, drut i sznurek itp.
E. sprzęt p-pożarowy: bosaki, piasek, wiadra, gaśnice (są do kupienia);
F. trutka na wypadek inwazji myszy i szczurów,
G. źródła prądu pozasieciowe, np. zestaw na przyczepę kempingową, latarki z prądnicą lub „słoneczne” itp.
H. na wypadek wypadnięcia szyb – folia przezroczysta, także szczelne zasłony okienne;
I. ogrzewanie domu niezależne od pompek elektrycznych (kominek, koza), opał;
J. trzeba przewidzieć gotowanie, pieczenie i ogrzewanie wody niezależne od prądu i gazu;
K. kupić zapałki, świece, zapalniczki i dosyć gazu do nich;
L. środki higieniczne: mydło, proszki i płyny (także do prania ręcznego), dużo papieru toaletowego;
Ł. środki opatrunkowe: plastry, bandaże (także elastyczne), gotowe opatrunki duże i małe, świeża woda utleniona, spirytus salicyl., zasypki itd.
M. podstawowe leki: zioła w słojach, nalewki spirytusowe, węgiel, coś na przeczyszczenie, waleriana, krople Inoziemcowa itd.
5. Żywność trwałą (na dłuższą metę nie liczyć na zamrażarki!):
A. zamkniętą dla ochrony przed molami i innymi szkodnikami w beczkach z uszczelką i słojach: jak najgrubsze kasze (gryczana i pęczak długo się przechowują, ryżu lepiej unikać ze wzgl. na zatrucie arsenem), suszone warzywa i owoce, przyprawy ziołowe (duża ilość – na kotły zupy!), orzechy (w suchym miejscu i nie za długo, gdyż jełczeją). Pamiętajmy, że dla moli w postaci larw przeniknięcie przez folię to fraszka.
B. w słoikach zamkniętych na gorąco, najlepiej bez cukru (każdy cukier, także trzcinowy, jest zatruty kwasem siarkowym przy rafinacji), ewentualnie z miodem, ksylitolem lub stewią; pierwszeństwo dajmy przetworom warzywnym przed owocowymi, mogą być kiszone i spasteryzowane,
C. w workach (nie foliowych, te tylko na krótko): soczewica (może stać wiele lat, nic jej nie rusza), fasola, groch (podatne na działanie małych żuczków, gdy były w środku ich jajka), niezmielone zboża (nie za długo), sól,
D. konserwy mięsne oraz smalec – ten może stać latami, nawet bez dobrego opakowania, w nim też dobrze konserwuje się mięso w słoikach,
E. tapinambur zasadzony w ogrodzie, który (po obraniu bulw ze skórki) można jeść i na surowo, nie boi się mrozów i zawsze można, nawet zimą, wygrzebać go z ziemi.
6. Dostęp do wody – i do mycia, i pitnej – gdy nie będzie prądu. Gdzie ocalały studnie ocembrowane nie zamienione na szamba, jak najszybciej trzeba je uruchomić: przebrać, oczyścić, zamontować korbociąg z łańcuchem.
Niech na wszystkie te prace, starania i wysiłki dobry Bóg błogosławi.
Już w IX w., na podstawie wspomnianych apokryfów i krążących legend, zrodził się zwyczaj poświęcania w dniu uroczystości kwiatów, ziół i kłosów zbóż, bo jak mówi stare ludowe przysłowie „w sierpniu każdy kwiatek woła: weź mnie do kościoła.” Wierzono, że takie święcone bukiety są symbolem przyrodniczego bogactwa i mają szczególną moc: zapewniają bezpieczeństwo i pomyślność w domostwie, chronią od chorób i zarazy, mają właściwości lecznicze a pozostawione wśród upraw, zapewniają urodzaj.
Niemal od samego początku istotnym elementem kultu Matki Bożej jest porównywanie Jej do najpiękniejszych roślin i kwiatów. Wymownym tego przykładem jest ustanowienie nabożeństw ku Jej czci w maju, kiedy przyroda zdaje się oddawać Maryi całe swoje piękno. Trudno dziś spotkać ludową kapliczkę, w której figura Matki Bożej nie byłaby przyozdobiona kwiatami. Kwiaty, często w obfitości ozdabiają również obrazy maryjne i sukienki zakrywające postać Bogarodzicy, stanowiąc nie tylko dekorację ale przede wszystkim symbolizując Ją samą i Jej liczne cnoty.
Nigdzie nie zachował się opis urody Matki Bożej, ale w wyobrażeniu wiernych była osobą niezwykle piękną i tylko za pomocą kwiatów można określić Jej urodę, co też Jej czciciele zawsze czynili.
Kwiatem, którym Matka Boża najczęściej jest nazywana, jest biały kwiat lilii. „O lilijo, jakżeś Ty wspaniała, wszelkich cnót rozlewasz woń” – te słowa, pochodzące z jednej z maryjnych pieśni w pełni oddają to porównanie. Lilia jest symbolem czystości, niewinności i dziewictwa – cech, które w całej swojej wymowie odnoszą się do Maryi.
Matka Boża nazywana jest również różą. W Litanii Loretańskiej znajduje się wezwanie określające Maryję słowami: „Różo duchowna”. Róża jako królowa kwiatów, jest symbolem piękna, które przypisuje się Maryi, a także podkreśla jej królewską godność. Czerwony kwiat róży to także symbol Wcielenia, miłości, macierzyństwa, powściągliwości oraz cierpienia podczas Męki Pańskiej. Kolce róży symbolizują, iż Maryja, bez grzechu poczęta – narodziła się i wyrosła pośród cierni ludzkich.
Matka Boża porównywana bywa także do fiołka. Niebieska barwa tego kwiatu nawiązuje do błękitu nieba i oznacza uduchowienie, kontemplację, pokorę, skromność i wierność. Dlatego też Matka Boża nazywana bywa „fiołkiem pokory”. Kwiat fiołka swym kolorem nawiązuje także do niebieskiego płaszcza Maryi.
Na wielu obrazach, zwłaszcza średniowiecznych, w otoczeniu Matki Bożej widać również inne kwiaty, które znajdują się tam nieprzypadkowo. Są symbolami wielu faktów z życia Matki Bożej i Jej Syna. Irysy swoją fioletową barwą są zapowiedzią Męki Pańskiej, malwy symbolizują przebaczenie, którego sprawcą jest Jej Syn. Konwalia, zwana „lilią dolin” jest symbolem czystości Maryi a babka lancetowata ma wymowę antydemoniczną – osłabia moc szatana, który nie miał dostępu do Matki Bożej. Rumianek, dzięki swoim cechom uzdrawiającym oraz niepozornym walorom, symbolizuje dobroć i skromność Matki Bożej.
Wiele ludowych nazw naszych rodzimych kwiatów nawiązuje do Maryi, są to: ziele Matki Bożej (wierzbnica), kądziołka Matki Bożej (koniczyna polna), warkocze Maryi (dziewanna), włosy Panny Marii (traganek), pantofelki Matki Bożej (lnica pospolita), łzy Matki Bożej (drżączka średnia). Paluszkami Matki Bożej nazywano wierzbówkę kiprzycę. Wiele roślin kojarzono z ubiorem Maryi. Trzewiczkami Matki Bożej były m.in. tojad mocny oraz wyżlin większy. Z niebieskich kwiatow goryczki wąskolistnej „szyto” sukienki Matki Bożej. Piękne kwiaty orlika pospolitego określano mianem rękawiczek Matki Bożej, tasznik pospolity – torebką Matki Bożej a przetacznie w medycynie ludowej nazywany był płaszczem Maryi.
Nagietek lekarski – właściwości i działanie nagietka lekarskiego
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół, które znajdują zastosowanie przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Działanie nagietka możemy wykorzystać w różnych dolegliwościach, gdyż ma on właściwości przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, rozkurczowe, jak i żółciopędnie. Można stosować go w postaci naparu, herbaty lub maści. Oprócz tego swoje zastosowanie znalazł również w kosmetyce.
Co to jest nagietek lekarski?
Nagietek lekarski (łac. Calendula officinalis) to jednoroczna bardzo popularna ogrodowa roślina ozdobna, ale także roślina zielarska, należąca do tych najbardziej znanych.Nagietek lekarski ma wzniesione, rozgałęzione łodygi o wysokości 20–50 cm oraz lancetowate liście. Na wierzchołkach łodyg tworzą się kwiatostany - koszyczki o średnicy 2–5 cm, żółte albo pomarańczowe. Nagietek kwitnie od czerwca do września.
Nagietek lekarski - właściwości i zastosowanie
Nagietek lekarski to jedno z najpopularniejszych ziół stosowanych przy chorobach i stanach zapalnych skóry. Surowcem zielarskim są wysuszone koszyczki nagietka albo wysuszone same kwiaty języczkowe.
Kwiaty zbiera się w miarę zakwitania i suszy w warunkach naturalnych w przewiewnych i zacienionym pomieszczeniu bądź w suszarni w temperaturze 35–45 stopni Celsjusza.
Koszyczki rumianku zawierają olejek eteryczny, glikozydy i saponiny triterpenowe, karotenoidy, flawonoidy, a także gorycze, związki śluzowe, kwasy organiczne, fitosterole.Nagietek lekarski ma właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybicze, przyspiesza gojenie się ran. Ponadto działa rozkurczowo i żółciopędnie. Zewnętrznie stosuje się go przy stanach zapalnych skóry oraz błon śluzowych jamy ustnej i gardła, przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach żylakowatych podudzi.
Wewnętrznie nagietek stosuje się przy chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżytach żołądka i jelit, chorobach pęcherzyka żółciowego. Nagietek wchodzi w skład wielu gotowych preparatów leczniczych. Jest również bardzo ceniony w kosmetyce.
Nagietek lekarski - maść
Maść z nagietka stosuje się w przypadku zmian skórnych. Można ją stosować na wszelkiego rodzaju zadrapania, stłuczenia, stany zapalne skóry, żylaki odbytu, odmrożenia, wysypki oraz oparzenia skóry. Stosuje się ją również w celu przyspieszenia gojenia się ran pooperacyjnych.
Wyciąg z nagietka wykorzystywany jest także w kosmetyce. Dodaje się go nie tylko do maści leczniczych, lecz także do kremów, balsamów do ciała, toników, żeli pod prysznic itp.
Nagietek lekarski - herbata i napar
Herbatkę z nagietka z powodzeniem można stosować na stany zapalne żołądka, wątroby, dwunastnicy i jelit. Pomaga ona również w przypadku bolesnych miesiączek oraz nieregularnych cyklów miesiączkowych. Herbatę z nagietka można kupić w aptece lub sklepie albo przyrządzić domowym sposobem. Wystarczy dwie łyżeczki suszu zalać wrzątkiem i odstawić na kilka minut do zaparzenia.
Warto wiedzieć, że wyciąg z nagietka stosowany jest jako składnik preparatów zwalczających uporczywe objawy klimakterium.
Płukanka z nagietka sprawdza się w przypadku stanów zapalnych jamy ustnej oraz zapalenia gardła. Jak zrobić taką płukankę? Wystarczy jedną łyżkę stołową suszonych płatków nagietka zalać szklanką wrzątku i parzyć pod przykryciem około 10 minut, po czym odcedzić. Pić dwa razy dziennie po pół szklanki.
Nagietek lekarski - przeciwwskazania
Nagietek ma nieocenione właściwości lecznicze, jednak spożywany w nadmiarze, może zaszkodzić. Nie powinny go spożywać w szczególności osoby uczulone na rośliny z rodziny astrowatych. W takim przypadku może wywołać reakcję alergiczną.
Ostrożność w stosowaniu nagietka powinny zachować także osoby, które przyjmują leki na bezsenność oraz leki uspokajające i wyciszające.
Spożycie powyżej 3-4 filiżanek herbaty z nagietka może wzmocnić ich działanie, co może mieć nieoczekiwane konsekwencje. Warto wiedzieć, że nagietek ma również działanie moczopędne.
źródło tekstu - LINK
Bratek to niezwykle popularny kwiatek ogrodowy. Występuje w ogromnej ilości odmian, można go spotkać na rabatach w miastach i w ogródkach przydomowych. Roślina powstała w XIX wieku w wyniku skrzyżowania ze sobą dzikich fiołków – żółtego, trójbarwnego, rogatego i ałtajskiego. Oprócz zalet estetyczny ma również właściwości prozdrowotne – pomaga pozbyć się trądzika, ma działanie odchudzające i łagodzi dolegliwości układu moczowego, reumatyzmu i przeziębienia. Poza tym wspomaga regenerację organizmu po zbyt zakrapianych imprezach… Oprócz tego, że jest stosowany w medycynie naturalnej, używa się go również w kosmetyce, a nawet w kuchni – fiołek trójbarwny jest jednym z najładniejszych kwiatów jadalnych.
Ziele fiołka trójbarwnego
Bratek, czyli fiołek trójbarwny występuje prawie na całym świecie. W Polsce rośnie dziko na polach, w rowach przydrożnych i dobrze nasłonecznionych łąkach. Uprawiany jest oczywiście na rabatkach, ale oprócz tego doskonale sprawuje się jako kwiat doniczkowy – idealny na balkony. Bratki sprzedawane są w małych doniczkach, z których powinniśmy je przesadzić do większych pojemników, tak aby jedna roślina miała około 15-20 cm przestrzeni. Lubią ziemię lekko wilgotną, źle znoszą nadmiar jak i brak wody. Rośliny podlewamy rano lub wieczorem, nie wymagają nawożenia – wystarczą im składniki zawarte w zwyczajnej ziemi do kwiatków. Bratki możemy również wysiać z nasion – od połowy czerwca do lipca. Nasiona kiełkują po jednym lub dwóch tygodniach w temperaturze od 15 do 18°C. We wrześniu, gdy młode siewki mają kilka liści rozsadę sadzimy na miejsce docelowe, gdzie zimuje w gruncie (trzeba ją zabezpieczyć przed mrozem przykrywając słomą lub liśćmi). Bratki w pierwszym roku tworzą tylko liście, czasem zakwitają. W drugim roku obficie kwitną od początku kwietnia (wczesne) lub od maja (późne), po kwitnieniu zamierają. Fiołek trójbarwny lubi słoneczne stanowisko, lecz nie toleruje nadmiaru słońca. Najlepiej rośnie na balkonie wschodnim lub zachodnim. W lekkim półcieniu kwity bratka dłużej się utrzymają. Ziele bratka zbieramy od maja do września, urywając młode kwitnące pędy o barwie żywo zielonej. Suszymy je rozłożone cienką warstwą na gazecie lub wieszając w woreczku z gazy w przewiewnym i zacienionym miejscu.
Herbata z bratka
Bratek parzymy podobnie jak herbatę. Stosujemy około 2 gram ziela na filiżankę, zalewamy je wrzątkiem i przykrywamy spodeczkiem lu talerzykiem. Parzymy około 7 – 10 minut. Cedzimy. Herbatę z bratka należy pić 2 lub 3 razy dziennie przed posiłkiem.
Bratek na trądzik
Ziele bratka najczęściej stosuje się w leczenia problemów skórnych i młodzieńczego trądziku. Herbata z bratka ma działanie oczyszczające na skórę, moczopędne, oraz antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Flawonoidy mają udokumentowane działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Pijąc napar z bratka musimy uzbroić się w cierpliwość. Stan cery trądzikowej będzie się poprawiał, ale stopniowo i powoli. Może się zdarzyć, że stan naszej skóry się na początku się wręcz pogorszy. A to dlatego, że bioaktywne związki z naparu z bratka wzmagają usuwanie toksyn z organizmu. W tej sytuacji pomoże stosowanie naparu również zewnętrznie – przemywając skórę letnim naparem lub stosując parówkę oczyszczającą. Aby przygotować parówkę należy zaparzać 1-3 łyżeczki suszu bratka w szklance wody przez 6-8 minut. Następnie wlać przecedzony płyn do miski, nachylić się nad nią przykrywając głowę ręcznikiem. Parówkę kończymy, gdy napar przestanie parować. Taki zabieg można stosować również podczas przeziębienia czy grypy. Ułatwia on oddychanie i łagodzi kaszel.
Bratek właściwości
Napar z bratka pomoże nam również przy kłopotach z przemianą materii. Dzięki działaniu moczopędnemu oczyszcza organizm. Ta właściwość naparu z bratka, oraz działanie odtruwające wspomaga organizm w czasie terapii przewlekłych chorób metabolicznych, np. w reumatyzmie, dnie moczanowej i niektórych dermatozach (egzema, łuszczyca). Ziele bratka wspomaga również leczenie niektórych chorób serca, nadciśnienia tętniczego krwi, miażdżycy, osłabienia mięśnia sercowego. Flawonoidy, a głównie rutyna znajdujące się w naparze z bratka, uszczelniają włosowate naczynia krwionośne. Wspomaga więc leczenie kruchości naczyń krwionośnych, objawiających się na przykład tzw. pajączkami. Ziele bratka trójbarwnego stosowane jako okład łagodzi podrażnione i zmęczone oczy, kojąco wpływa również na podrażnione spojówki. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym oraz wzmacniającym naczynia krwionośne redukuje cienie pod oczami oraz obrzęki. Napar z bratka pomaga w przypadku problemów z płucami. Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym i wykrztuśnym wspomaga organizm w czasie kokluszu i ostrego zapalenia oskrzeli – łagodzi objawy oraz pomaga w regenerowaniu się organizmu. Rozrzedza flegmę i obniża gorączkę. Fiołek trójbarwny pomoże nam również w przypadku zapalenia pęcherza moczowego oraz pomoże w leczeniu objawów częstego i bolesnego oddawania moczu. Pamiętajmy jednak, aby w przypadku jakichkolwiek poważnych dolegliwości zdrowotnych, udać się na konsultację do lekarza rodzinnego. Należy skonsultować z nim również zamiar użycia naparu z bratka.
źródło - LINK
Ta domowa maseczka działa cuda i kosztuje kilka złotych. Jej składniki masz w kuchni. Wygładza skórę i rozjaśnia przebarwienia
MODLITWA W TRUDNYCH SYTUACJACH
DO ŚWIĘTEJ MARTY (PRZEZ 9 WTORKÓW)
O cudowna święta Marto, uciekam się pod Twoją opiekę, powierzam się Tobie całkowicie.. Proszę o pomoc w moich potrzebach i wsparcie w moich doświadczeniach. Jako zadośćuczynienie zobowiązuję się tę modlitwę wszędzie rozpowszechniać.
Pocieszaj mnie w moich troskach i trudach, o co Cię usilnie proszę przez twoją wielką radość, która napełniła Twoje serce, kiedy w Twoim domu w Betanii gościłaś Zbawiciela świata Jezusa, proszę Cię uproś dla mnie i mojej rodziny, abyśmy Boga w naszych sercach zachowali, a przez to na lekarstwo w naszych troskach zasłużyli, szczególnie w trudnej potrzebie..................... ................
Ja Cię proszę, wspomożycielko we wszystkich potrzebach, pokonaj wszystkie trudności tak, jak zwyciężyłaś smoka kładąc go do swych stóp.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...
/Modlitwę tę modlić się we wtorki przy zaświeconej świecy. Modlitwa jest tak silna, że nawet przed 9-tym wtorkiem, to o co się prosiło jest wysłuchane, obojętnie, jaka by nie była trudna sprawa./
MODLITWA W TRUDNYCH SYTUACJACH
DO ŚWIĘTEJ MARTY (PRZEZ 9 WTORKÓW)
O cudowna święta Marto, uciekam się pod Twoją opiekę, powierzam się Tobie całkowicie.. Proszę o pomoc w moich potrzebach i wsparcie w moich doświadczeniach. Jako zadośćuczynienie zobowiązuję się tę modlitwę wszędzie rozpowszechniać.
Pocieszaj mnie w moich troskach i trudach, o co Cię usilnie proszę przez twoją wielką radość, która napełniła Twoje serce, kiedy w Twoim domu w Betanii gościłaś Zbawiciela świata Jezusa, proszę Cię uproś dla mnie i mojej rodziny, abyśmy Boga w naszych sercach zachowali, a przez to na lekarstwo w naszych troskach zasłużyli, szczególnie w trudnej potrzebie.....................
Ja Cię proszę, wspomożycielko we wszystkich potrzebach, pokonaj wszystkie trudności tak, jak zwyciężyłaś smoka kładąc go do swych stóp.
Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Chwała Ojcu...
/Modlitwę tę modlić się we wtorki przy zaświeconej świecy. Modlitwa jest tak silna, że nawet przed 9-tym wtorkiem, to o co się prosiło jest wysłuchane, obojętnie, jaka by nie była trudna sprawa./
Im bliżej jesteśmy Boga, tym bardziej kochamy ludzi.
Modlitwa Święta przed posiłkiem
( do odmawiania na Dni Końca Czasu Apokaliptycznego)
Wszechmogący Wieczny Boże, przez Przeczyste i Przenajświętsze Niepokalane Serce Maryi oraz przez Moc i Potęgę Krzyża Chrystusowego, zechciej udzielić przeobfitego Świętego Błogosławieństwa i uświęć Błogosławiąc pełnią Twojej Mocy ten posiłek i napój,który z Twojej hojnej dobroci mamy spożyć. Zechciej pobłogosławić w nad obfitości wszystkim, którzy przygotowali ten posiłek. Zechciej oddalić od tego posiłku i napoju wszelką szkodliwą moc działania złego ducha w każdej jego postaci.
Zechciej usunąć wszelką szkodliwość, która miałaby zniszczyć nasze życie i zdrowie. Zniweluj Swoją Odwieczną Mocą, moc działania wszelkich trucizn, które znajdują się w tych pokarmach i napojach. Niechaj przemożna Moc Bożego Błogosławieństwa przeniknie na wskroś wszystkich spożywających ten posiłek, Amen.
Po zakończeniu wypowiedzi Modlitwy Świętej czynimy dłonią trzykrotny Znak Krzyża Świętego nad spożywaniem posiłku i napojem oraz dodajemy kilka kropel Wody Poświęconej Egzorcyzmowanej i umieszczamy w tym pokarmie choćby jedno ziarnko Soli Święconej Egzorcyzmowanej ( w miarę posiadanych możliwości, do których powinniśmy dążyć i na co dzień już dysponować).
(Te trzy Krzyżyki † † † wskazują, że powinniśmy trzykrotnie pobłogosławić Znakiem Krzyża Świętego) Poświęcona i Egzorcyzmowana Woda, także Sól poświęcona przez Kapłana i Egzorcyzmowaną specjalną Modlitwą Świętą, posiada Bożą Moc usuwania wszelkiego szkodliwego oddziaływania na życie i zdrowie Człowieka oraz na otoczenie.
(Zalecany przez Matkę Bożą)
Aby rano wstać o właściwej porze, musicie o 10 wieczorem kłaść się spać. Zawsze musicie spać 7 godzin, wtedy będziecie dobrze wypoczęci z rana. Jeżeli w nocy trwacie jedną godzinę na modlitwie, to musicie iść o jedną godzinę wcześniej spać. Jeżeli jednak modlicie się nocą 10-15 minut, wówczas nie musicie kłaść się spać wcześniej. Kiedy nocą jesteście rześcy ( bezsenni), wyjdźcie z łóżka i ofiarujcie krótką Drogę Krzyżową za grzechy tej nocy popełnione albo zmówcie jedną tajemnicę bolesną Różańca Świętego lub dziesiątek Koronki do Ran Jezusa albo do Miłosierdzia Bożego i ofiarujcie Najdroższą Krew Jezusa. Z rana i w nocy Ja was budzę, tak też będę was budziła, gdy pilnie będę potrzebowała ofiary. Rano przed wstaniem i zanim się ubierzecie, ofiarujcie najpierw Najdroższą Krew Jezusa i poproście Archanioła Michała, żeby wam wszędzie towarzyszył, strzegł, ochraniał, prowadził. Odmówcie jedno Zdrowaś, prosząc Matkę Bożą, aby współofiarowała wasze cielesne i duchowe cierpienia z Najdroższą Krwią Jezusa.
ABC Społecznej Krucjaty Miłości
1. Szanuj każdego człowieka,
bo Chrystus w nim żyje. Bądź wrażliwy
na drugiego człowieka, twojego brata.
2. Myśl dobrze o wszystkich - nie myśl źle o nikim.
Staraj się nawet w najgorszym znaleźć coś dobrego.
3. Mów zawsze życzliwie o drugich - nie mów źle o bliźnich.
Napraw krzywdę wyrządzoną słowem.
Nie czyń rozdzwięku między ludźmi.
4. Rozmawiaj z każdym językiem miłości.
Nie podnoś głosu. Nie przeklinaj.
Nie rób przykrości. Nie wyciskaj łez.
Uspokajaj i okazuj dobroć.
5. Przebaczaj wszystko - wszystkim.
Nie chowaj w sercu urazy.
Zawsze pierwszy wyciągnij rękę do zgody.
6. Działaj zawsze na korzyść bliźniego.
Czyń dobrze każdemu, jak byś pragnął,
aby tobie czyniono.
Nie myśl o tym, co tobie jest kto winien,
ale co ty jesteś winien innym.
7. Czynnie współczuj w cierpieniu.
Chętnie spiesz z pociechą, radą, pomocą, sercem.
8. Pracuj rzetelnie, bo z owoców twej pracy korzystają inni,
jak ty korzystasz z pracy drugich.
9. Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym. Użyczaj ze swego.
Staraj się dostrzec potrzebujących wokół siebie.
10. Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół.
Tasznik pospolity to roślina bardzo intrygująca. Niektórzy znają ją z dobrej strony, inni natomiast nie chcą jej widzieć w pobliżu swoich upraw. Dzieje się tak dlatego, że pomimo jej właściwości leczniczych, w środowisku rolniczym uznawana jest za chwast. Początkowo tasznik zajmował tereny w okolicach morza Śródziemnego, jednak dzięki swej ekspansywnej naturze zaczął się rozprzestrzeniać dalej i obecnie jako archeofit można go spotkać nawet na nizinnych terenach naszego kraju. Zanim jednak pochopnie wydamy osąd, zajmijmy się danym okazem dokładniej, abyśmy mogli uwzględnić również atuty tego zioła.
Tasznik pospolity - charakterystyka
Nie da się dokładnie i jednoznacznie opisać budowy tej rośliny, ponieważ dzięki ogromnym zdolnościom przystosowawczym może się różnić w wyglądzie, w zależności od miejsca występowania. Ogólnie może dorastać nawet do 50 cm wysokości. Idąc od dołu, najpierw zaobserwujemy oryginalną rozetę, składającą się z najczęściej pierzastosiecznych liści, które niejednokrotnie są również ząbkowane, podługowate, a czasami tylko całobrzegie. Z jej środka wyrasta prosta i długa łodyga, która na całej swej długości posiada gwiazdkowate włoski oraz dużo mniejsze od poprzednich, siedzące, ząbkowane listki. Im wyżej idziemy, tym mniej zobaczymy liści, ale za to napotkamy coraz więcej bardzo małych, białych lub różowych kwiatuszków, które zebrane w grona czasami potrafią nawet wcale nie mieć płatków. Po ich przekwitnieniu pojawia się nieduża łuszczyna o charakterystycznym dla rodziny kapustowatych, trójkątnym kształcie, w której znajduje się od 10 do 20 nasion.
Surowiec zielarski
Jak już wspominaliśmy wcześniej, tasznik pospolity posiada właściwości lecznicze. Wykorzystywany do tego celu surowiec zielarski to nic innego, jak ziele, które zostało poddane odpowiedniej obróbce. Okres zbioru tej rośliny przypada w miesiącach jej kwitnienia, co nie jest trudne do przegapienia, gdyż trwa od wczesnej wiosny, aż do późnej jesieni. Wybieramy tylko okazy zdrowe, które nie zostały dotknięte różnymi chorobami, przede wszystkim grzybiczymi. Łodygi, liście i kwiaty nie mogą mieć widocznych żadnych plam, gdyż dyskwalifikuje to je w ziołolecznictwie. Wycinamy całe pędy i umieszczamy w 30 stopniach aż do ich wysuszenia. Tak przygotowane ziele możemy dalej przetwarzać w zależności od zastosowań.
Tasznik pospolity
Właściwości lecznicze i stosowanie tasznika pospolitego
Odpowiednio przygotowane ziele posiada bardzo dużo związków, które sprzyjają utrzymaniu dobrej kondycji naszego organizmu. Znajdują się w nim między innymi cholina, acetylocholina, histamina, garbniki, flawonoidy, dużo soli potasowych, ale również innych, kwasy organiczne, olejki eteryczny, a także witaminę C. Cała ta mieszanka sprawia, iż właściwości tasznika pospolitego znane są już od dawna, a ilość sposobów na jego wykorzystanie jest spora.
Warto zapoznać się również z działaniem, na jakie możemy liczyć, przygotowując mikstury z zastosowaniem tej rośliny:
Działanie przeciwkrwotoczne - napar z ziela tasznika stosowany jest przy częstych krwawieniach z nosa oraz przy krwotokach dróg pokarmowych. Pozytywnie wpływa również na mięśnie gładkie macicy, dzięki czemu przynosi ulgę w czasie miesiączki. Dodatkowo zwiększa krzepliwość krwi i jednocześnie zmniejsza jej ciśnienie.
Działanie moczopędne - zdolności tasznika w tej dziedzinie nie są zbyt duże, jednak nie możemy o nich zapominać. Ilość wydalanego moczu przy spożywaniu naparu ulega zwiększeniu, dzięki czemu zmniejsza się ilość płynów ustrojowych i ciśnienie krwi, obciążanie serca maleje, a obrzęki przestają być tak bardzo dokuczliwe.
Tasznik pospolity
Lista chorób, przy których preparaty z tasznika pospolitego przynoszą pozytywne efekty jest dużo dłuższa. Oprócz przynoszenia ulgi przy różnego rodzaju krwawieniach, picie naparu polecane jest również osobom ze stanami zapalnymi, z zaburzeniami perystaltyki jelit, nieżytami zarówno żołądka, jak i jelit. Dodatkowo poprawia przemianę materii, wzmacnia naczynia krwionośne, pozytywnie wpływa na żylaki, krwawienia w siatkówce i z dziąseł. Wskazane jest również stosowanie przy takich chorobach jak gruźlica, zapalenia pęcherza moczowego lub nerek, biegunki, kamice żółciowe i moczowe, trądzik różowaty, reumatyzm, wysięki limfatyczne, czerwonka, pokrzywka, hemoroidy, czy wymioty w czasie ciąży.
W tych celach przygotowujemy napar, który zawiera trzy łyżeczki tasznika na szklankę wody. Działanie tego preparatu jest ograniczone czasowo, dlatego nie może być przygotowywany na zapas. Związki, które wykazują właściwości lecznicze po trzech miesiącach przestają działać całkowicie, a najmocniejsze właściwości wykazuje świeżo zrobiony sok z ziela. Stosujemy jedną szklankę preparatu w ciągu dnia, lecz w dwóch - trzech porcjach w różnych godzinach.
Na osłabione mięśnie
Nalewka z tasznika pospolitego - przygotowujemy około 250 ml posiekanego ziela, które zalewamy półlitrową butelką wódki. Całość zakręcamy w słoiku i odstawiamy na dwa tygodnie w ciemne miejsce. Po tym czasie przefiltrowujemy części stałe, a powstały alkohol zażywamy w porcjach nie większych niż dwie łyżeczki, do czterech razy dziennie...
Tasznik pospolity
Sok tasznikowy - do tego celu najlepiej wybrać rośliny świeże. Przemielamy je przez maszynkę do mięsa i umieszczamy w litrowym słoiku do połowy objętości. Następnie dodajemy 200 ml wódki, zakręcamy i odstawiamy na kilka godzin. Po tym czasie przepuszczamy przez sokowirówkę, a otrzymany preparat zażywamy po jednej łyżeczce, maksymalnie sześć razy w ciągu doby.
Miód z tasznikiem - przygotowanie tego preparatu jest trochę trudniejsze. Wysuszone ziele z tasznika bardzo mocno rozdrabniamy, uzyskując prawie że proszek. Następnie sprawdzamy objętościowo ile uzyskaliśmy i to będzie wskaźnik dobierania pozostałych składników. Dodajemy około ½ - ¾ tej objętości miodu (musi być świeży, nieskrystalizowany) oraz ¼ tej objętości gliceryny spożywczej. Wszystko bardzo dokładnie mieszamy i spożywamy po jednej łyżeczce, maksymalnie cztery razy dziennie.
ŹRÓDŁO - LINK
MIESZANKA NA PASOŻYTY zioła
WŁAŚCIWOŚCI
MIESZANKA NA PASOŻYTY
zioła sypkie 100 g
ZALECANE SPOŻYCIE
UWAGA: Przed każdym użyciem należy bardzo dokładnie wymieszać
zioła na pasożyty.
1 tydzień: Wsypać 2 łyżki stołowe mieszanki ziołowej
na pasożyty do termosu i zalać 2 szklankami wrzącej wody.
Zamknąć i odstawić na 1 godzinę. Przecedzić.
Napar wypić
w 3 podzielonych porcjach
w ciągu dnia na pusty żołądek,
czyli najlepiej na 30 minut
przed posiłkiem.
W ten sposób przygotować
i pić napar codziennie
w ciągu pierwszego tygodnia.
2 tydzień:
Wsypać 1 łyżkę stołową
mieszanki ziołowej
na pasożyty do termosu
i zalać 1 szklanką wrzącej wody.
Zamknąć i odstawić na 1 godzinę.
Przecedzić.
Napar wypić
w 3 podzielonych porcjach
lub też jednorazowo
w ciągu dnia na pusty żołądek,
czyli najlepiej
na 30 minut przed posiłkiem.
W ten sposób przygotować
i pić napar codziennie
w ciągu drugiego tygodnia.
Po dwóch tygodniach
spożywania naparu należy
zrobić 3-tygodniową przerwę
a następnie powtórzyć jego
spożywanie
zgodnie z wyżej opisanym
schematem postępowania.
Napar można słodzić miodem.
WAŻNE
Warunki przechowywania:
Przechowywać
w suchym miejscu,
chronić od światła.
SKŁADNIKI
ziele tymianku – 23,8%,
kłącze tataraku – 23,8%,
korzeń omanu – 23,8%,
liść mięty pieprzowej – 11,9%,
liść orzecha włoskiego – 11,9 %,
ziele piołunu – 4,8%
Jakie zioła na pasożyty?
Każdego dnia narażeni jesteśmy na różnego rodzaju pasożyty. Czyhają one w publicznych toaletach, piaskownicach, niedomytych produktach i nieodpowiednio przygotowanym pożywieniu czy w sierści zwierząt. Przenoszą się również drogą kropelkową lub przez ukąszenie owada. Szacuje się, że problem pasożytów może dotyczyć aż kilkudziesięciu procent społeczeństwa, dlatego warto wiedzieć, jakie zioła na pasożyty będą najbardziej pomocne w odrobaczeniu organizmu.
Kto jest szczególnie narażony na pasożyty?
Tak naprawdę problem pasożytów może dotknąć każdego, choć statystyki mówią, że bardziej narażone na nie są dzieci (najczęściej na owsiki). Dorosłych z kolei często dotykają: glista ludzka, włosogłówek czy tasiemiec. Wykrycie ich w organizmie nie zawsze jest łatwe. Pasożyty mogą bytować przez długi czas, zarówno na skórze, jak i w układzie oddechowym, pokarmowym, wydalniczym czy mięśniowym. Objawy występowania pasożytów zależą od ich rodzaju i miejsca żerowania w organizmie.
Najczęściej są to:
- problemy układu trawiennego: biegunka, zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha,
- nagła utrata masy ciała przy zachowaniu nawyków żywieniowych i stylu życia,
- problemy z samopoczuciem psychicznym, np. zaburzenia koncentracji, bezsenność, zmęczenie czy otępienie,
- problemy skórne – pogorszenie się stanu skóry, włosów i paznokci,
- spadek odporności,
- zgrzytanie zębami.
Jakie zioła na odrobaczenie organizmu?
Odrobaczenie to proces, który warto wesprzeć naturalnymi metodami, które pomogą pozbyć się pasożytów z organizmu, wzmocnić odporność i polepszyć samopoczucie. Pomocna będzie fitoterapia, czyli leczenie ziołami. Jakie zioła na odrobaczenie organizmu są najlepsze? To zależy od rodzaju żerujących w organizmie pasożytów. Co ważne, większość z nich jest bezpieczna i może być również stosowana przez dzieci, ponieważ zioła mnie obciążają tak bardzo organizmu, jak chemiczne leki. Warto wcześniej skonsultować się z profesjonalnym fitoterapeutą lub lekarzem.
Najczęściej stosowane preparaty i zioła na pasożyty organizmu to nanoparasit, parazyt, piołun ziele, wrotycz ziele, kamala proszek, krwiściąg lekarski, nasiona dyni, olej rycynowy, szałwia, goździki, orzech włoski, liść oliwki czy tymianek. Na jakie pasożyty ludzkie będą pomocne?
B&M Nanoparasit – kompleksowy preparat ziołowy na pasożyty
B&M Nanoparasit to preparat o liposomalnej formule ziołowej, według receptury cenionego fitoterapeuty Jana Oruby. Składniki preparatu wytwarzają w organizmie niekorzystne warunki do rozwoju pasożytów, bakterii, grzybów i pleśni. Nanoparasit ma silnie przeciwbakteryjne (na bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne), przeciwgrzybiczne (szczególnie na szczepy Candida) i przeciwpleśniowe (na Aspergillus flavus) działanie, zatrzymuje rozwój pasożytów i tworzy przyjazną florę bakteryjną w organizmie. Wzmacnia detox oraz wspomaga trawienie i ogólną odporność. Dzięki liposomalnej formule preparatu szybciej i skuteczniej wchłaniają się substancje aktywne.
Zawarte w nich olejki eteryczne i roślinne ekstrakty przejawiają nawet 100-krotnie większą skuteczną niż ich nieliposomalne odpowiedniki. Można uznać, że jest to jedyny, naturalny preparat o tak szerokim spektrum oddziaływania z jednocześnie bardzo wysoką skutecznością. Konieczne zatem jest to dbanie o odpowiednie zbieranie toksyn (np. poprzez węgiel aktywny) oraz wspieranie pracy wątroby – w całym procesie odrobaczania.
Parazyt na pasożyty, bakterie i grzyby
Parazyt to naturalny suplement diety, którego maceraty ziołowe poprawiają procesy trawienne i wspomagają oczyszczanie jelit. Można znaleźć w nim m.in. ziele piołunu, które pomaga zapobiegać rozwojowi pasożytów, bakterii i grzybów. Wspomaga kurację przeciwpasożytniczą na owsiki, lamblie, glisty, drożdżaki i tasiemce oraz wzmacnia układ pokarmowy i immunologiczny.
Nalewka z łupin orzecha na pasożyty i poprawę trawienia
Ekstrakt wyciąg (nalewka) z łupin orzecha to preparat, który pomoże wyeliminować pasożyty z organizmu oraz wspomóc procesy trawienne i pracę gruczołów. Orzech zawiera substancję czynną zwaną juglon, która działa przeciwgrzybiczo. Innym jego cennym składnikiem są taniny, które pomagają chronić organizm przed zarazkami chorobotwórczymi. Korzystając z materiałów zebranych przez dr Różańskiego, uznać można, że produkty z owoców i liści orzecha włoskiego zawierają związki antyseptyczne, przeciwpasożytnicze i przeciwdrobnoustrojowe, a także ściągające, przeciwkrwotoczne i przeciwzapalne. Potrafią zahamować biegunkę, pomóc w niestrawności czy ograniczyć nadmierną fermentację oraz wzdęcia.
Piołun ziele na pasożyty układu pokarmowego
Piołun ziele/bylica piołun (Herba Absinthii), nazywana również pańskim zieleń, psią rutą, wermutem czy absyntem, to ziołom, które od lat wspomaga walkę z pasożytami bytującymi w układzie pokarmowym, w tym z owsikami, nicieniami czy glistami ludzkimi. Piołun ziele dostępny jest w formie płynu, herbaty, kapsułek lub skoncentrowanego ekstraktu. Pomaga zwalczyć obleńce, płazińce czy pierwotniaki oraz złagodzić dolegliwości trawienne.
Wrotycz ziele odstrasza pasożyty i owady
Wrotycz ziele (Tanacethum vulgare) zawiera tujon, toksyczny dla pasożytów jak wszy, kleszcze, owsiki, glisty ludzkie oraz inne świerzbowce i nużeńce. Najczęściej stosuje się wyciągi i napary z kwiatów wrotyczu, które pomagają pozbyć się skórnych pasożytów. Ponadto, wrotycz ma charakterystyczny intensywny zapach, przypominający kamforę, który odstrasza mrówki, muchy, komary, mole, kleszcze i inne owady.
Kamala proszek skuteczny w walce z tasiemcem
Kamala proszek (Mallotus philippensi) to środek antypasożytniczy w formie żywicy o ceglastym kolorze, od lat stosowany przez indyjskich zielarzy. Ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwpasożytnicze, przeciwrobacze, przeczyszczające i wskazane jest przy takich pasożytach jak tasiemiec uzbrojony, tasiemiec nieuzbrojony oraz bruzdogłowiec szeroki. Kamala proszek polecany jest również w grzybicach skóry i w problemach układu trawiennego.
Krwiściąg lekarski na gronkowca złocistego
Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis) ma właściwości przeciwbakteryjne, pomagające hamować biofilm, czyli błonę biologiczną gronkowca złocistego. Ma również działanie przeciwwysiękowe i ściągające, pomaga więc leczyć i łagodzić zmiany skórne spowodowane gronkowcem złocistym. Najczęściej przyjmuje się krwiściąg w formie nalewki lub naparu.
Jak wzmocnić skuteczność kuracji ziołowej?
Jeśli wiesz już, jakie zioła na pasożyty w organizmie są najlepsze, warto wiedzieć, jak wzmocnić skuteczność kuracji odrobaczania. Pamiętaj o zachowaniu higieny, w szczególności o częstym myciu rąk. Zadbaj o zdrową dietę, wyeliminuj z niej produkty wysokoprzetworzone, cukry, słodycze i białą mąkę. Sięgnij po pestki dyni, czosnek i kiszonki, które są naturalnym sposobem na utrzymanie flory bakteryjnej w organizmie.
Nasza zielarnia w Poznaniu na prawach apteki to miejsce, w którym doświadczeni specjaliści doradzą Ci w wyborze odpowiednich ziół, które wspomagają walkę z robakami lub będą naturalnym uzupełnieniem codziennej diety, chroniącej organizm przed pasożytami. Oferujemy zioła na pasożyty od sprawdzonych producentów i o znanym składzie.
ŹRÓDŁO - LINK
Modlitwa do Jasnogórskiej Jutrzenki Wolności Źródła i Światła Życia
Maryjo, Niepokalana Jutrzenko Wolności, Jasnogórska Pani, przy której my, Polacy zawsze byliśmy wolni. Ty jesteś Źródłem Światła i Życia dla nas – ponieważ jako pierwsza z ludzi przyjęłaś Światłość Świata – Jezusa i poszłaś za Nim, oddając Mu w posłuszeństwie i miłości całe swoje życie, aż po krzyż.
Ty widzisz moją niewolę, która polega na tym, że często panuje we mnie ciemność błędu, niewiedzy, ułudy własnej wyobraźni i że żyję jeszcze dla siebie, opanowany pychą i miłością własną.
Wyzwól mnie, upraszając mi łaskę zanurzenia się wraz Tobą w jedynym świetle, jakim jest Jezus, który wie kim jestem, czego chce ode mnie Ojciec i co jest dla mnie dobre.
Wyzwól mnie, upraszając moc do zwyciężania egoizmu w przyjmowaniu krzyża i do życia dla Światła, dla Boga i braci przez bezinteresowną służbę i miłość. Spraw, aby w moim wnętrzu zajaśniało światło i wytrysnęło źródło życia.
Pomóż Mi poznać Prawdę, która mnie wyzwoli i pójść za Jezusem, abym nie chodził w ciemności, ale miał Światło Życia.
Amen.
Statua Matki Bożej w Krościenku
Modlitwa za wstawiennictwem księdza Franciszka Blachnickiego
MODLITWA ZA WSTAWIENNICTWEM SŁUGI BOŻEGO KSIĘDZA FRANCISZKA BLACHNICKIEGO
Boże, Ojcze Wszechmogący, dziękujemy Ci za Twojego kapłana Sługę Bożego Franciszka, którego w niezwykły sposób obdarzyłeś łaską wiary konsekwentnej, tak iż swoje życie oddał niepodzielnie na Twoją służbę.
Dziękujemy Ci za to, że pozwoliłeś mu gorąco miłować Twój Kościół i zrozumieć, że najgłębszą zasadą jego żywotności i płodności jest oblubieńcze oddanie siebie w miłości Twojemu Synowi, na wzór Niepokalanej, Matki Kościoła.
Dziękujemy Ci również za to, że przez tego kapłana wzbudziłeś na polskiej ziemi Ruch Światło-Życie, który pragnie wychowywać swoich uczestników do posiadania siebie w dawaniu siebie i w ten sposób przyczyniać się do wzrostu żywych wspólnot Kościoła.
Bądź uwielbiony Boże, w Słudze Bożym księdzu Franciszku, w jego życiu i dziele, i racz wsławić swoje Imię, udzielając mi przez jego wstawiennictwo łaski……………., o którą najpokorniej proszę.
Chciałem wam kochani przekazać przepis na tanie i zdrowe śniadanie.
Proszę o to, aby przekazać to chorym osobom.
1. Płatki owsiane,
2. Rodzynki, które należy sparzyć i dodawać do owsianki.
3. Słonecznik łuskany, także należy dodać do owsianki.
4. Dynia - pestki dyni, dodać do owsianki.
5.Żurawina, wiesiołek, który należy zmielić,
a można też do jogurtu naturalnego dodawać.
Wiesiołek to z umiarem i nie codziennie dodawać,
bo może być szkodliwy na jelita.
6. Cynamon, także do owsianki.
7. Miód lub cukier do owsianki, nie dużo
8. Troszkę mleka.
9.Kawa zbożowa (inka lub orkiszowa) do popijania.
10. Zamiast kawy kofeinowej -
to macierzanka, a i przytulię właściwą z samego rana,
którą można nawet 3 razy do dnia popijać.
Takie śniadania nie są takie drogie.
Błogosławieństwo owsa w święto świętego Szczepana
Boże, Ojcze wszechmogący, Ty stworzyłeś niebo i ziemię. Ty stworzyłeś zwierzęta, aby pomagały nam w pracy i w zaspokajaniu życiowych potrzeb. Ty obdarzyłeś człowieka władzą nad dziełami rąk swoich i wszystko złożyłeś pod jego stopy: owce i bydło wszelakie, ptaki powietrzne i ryby morskie. Za wstawiennictwem świętego Szczepana, pierwszego męczennika, pokornie Cię prosimy: pobłogosław † ten owies, aby służył zwierzętom za pokarm i lekarstwo. Niech podawany w chorobie, przywróci im zdrowie, a zasiany na polach, przyniesie plon stokrotny. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
składniki; 1 cebula,
4 ząbki czosnku,
pół cytryny,
2 łyżki miodu,
4 plastry imbiru,
1 łyżka kurkumy,
Sposób wykonania; Cebulę w plastry,
czosnek w plastry,
plasterki imbiru,
1 łyżka kurkumy,
2 łyżki miodu,
wycisnąć cytrynę,
pozostawić w słoiku na 24 godziny
Sposób spożycia;
1 lub 2 łyżeczki na pół szklanki przegotowanej letniej wody,
nie wrzątku
35. GRYPY SĄ DWIE
Na wstępie należałoby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego mimo tak wspaniale rozbudowanej służby zdrowia i tylu znakomitych środków chemicznych do zwalczania grypy, choroba ta jest do znudzenia nieodzownym składnikiem zimy.
Otóż sedno w tym, że wielu ludzi niewłaściwie się odżywia. Oczywiście, niech nas nie wprowadza w błąd to, że nie ma wśród nas głodujących. Człowiek, który trzy razy dziennie najada się „do oporu”, może być – mimo to – ofiarą tzw. głodu witaminowego. A dopiero na tym tle przychodzą gromadnie te choroby, które określamy wspólną nazwą „wyżywieniowe” oraz inne, które jak np. grypa nie należą specjalnie do tej kategorii, ale są dla ludzi witaminowo zagłodzonych znacznie groźniejsze.
Należy sobie zdawać sprawę, że grypy są zawsze dwie i to bardzo różne. Pierwsza to ta, którą myśmy w porę za gardło chwycili, a druga – to ta, którą zlekceważyliśmy sobie tak, że położyła nas, przerodziła się w zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, a w konsekwencji, nawet gdy przeszła, pozostawiła po sobie wyraźne ślady. Między tymi dwoma modelami grypy można by zmieścić i kilka pośrednich.
Pierwszym więc i najważniejszym zabezpieczeniem zimowym jest nie tylko właściwie odzienie, dostosowane do klimatu i pogody, ale przede wszystkim wyżywienie. To, że musi ono być bardzo kaloryczne (potocznie mówiąc „sytniejsze”) niż w lecie, każdy rozumie, ale często nie pamięta, że oprócz kalorii są jeszcze witaminy, z których witamina C ma zimą największe znaczenie. Należy więc do wyżywienia wprowadzić bezwarunkowo codzienną porcję surówki z kapusty, selera, buraka czerwonego, marchwi, pieczarki i owoców, jakie się uda nabyć. Surówka nie musi się składać ze wszystkich tych artykułów, ważne jest, aby nie krasić jej żadnym tłuszczem. Możemy do niej natomiast dodawać miód, chrzan, cebulę itp., a zawsze pieprz lub paprykę według smaku. Dawka dzienna nie musi być większa niż zawartość szklanego spodka. Ale to musi być dawka codzienna, gdyż w witaminy w ogóle, a w witaminę C w szczególności, na zapas zaopatrzyć organizmu nie można.
Drugą ważną rzeczą jest sweter. Przy najlżejszym objawie przeziębienia czy przemarznięcia kładziemy na gołe ciało (!) możliwie ostry sweter i nie zdejmujemy go aż najmniejsze resztki choroby nas opuszczą. Taki sweter pozwala nam się pocić bez żadnego ryzyka, że sobie pogorszymy stan chorobowy, bo pocenie się – objaw raczej pożądany – zmienia zwykłą koszulę w zimny okład, do czego sweter nie dopuszcza.
Do ziół rozgrzewających, o dobrym działaniu przeciwgrypowym należy zaliczyć, poczynając od najsłabszej działających: kwiat rumianku, liść mięty, pączki topoli, korę wierzby, kwiat więzówki, liść brzozy, kwiat lipy i kwiat bzu czarnego, a wreszcie gotową mieszankę ziołową - Pyrosan. Bierze się dwie łyżki ziół na szklankę wrzątku, słodzi miodem, a jeszcze lepiej – sokiem malinowym i pija się 3-4 razy dziennie szklankę naparu, nie wychodząc na dwór po wypiciu ziół.
Przeziębienie czasem atakuje wyraźniej gardło, stosujemy wówczas gotowaną cebulę z miodem, żółtko z cukrem małymi dawkami, np. Po łyżeczce co kwadrans. Niekiedy grypa dokucza kaszlem, przy którym trudno o odkrztuszanie. Wtedy bierzemy plasterek surowej cebuli do ust, ssiemy i staramy się oddychać głęboko, aby tym zapachem z cebuli „zaperfumować” przewody oddechowe, które w ten sposób dezynfekujemy.
WITOLD POPRZĘCKI
Poradnik zielarza (1984 roku)
35. GRYPY SĄ DWIE
Na wstępie należałoby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego mimo tak wspaniale rozbudowanej służby zdrowia i tylu znakomitych środków chemicznych do zwalczania grypy, choroba ta jest do znudzenia nieodzownym składnikiem zimy.
Otóż sedno w tym, że wielu ludzi niewłaściwie się odżywia. Oczywiście, niech nas nie wprowadza w błąd to, że nie ma wśród nas głodujących. Człowiek, który trzy razy dziennie najada się „do oporu”, może być – mimo to – ofiarą tzw. głodu witaminowego. A dopiero na tym tle przychodzą gromadnie te choroby, które określamy wspólną nazwą „wyżywieniowe” oraz inne, które jak np. grypa nie należą specjalnie do tej kategorii, ale są dla ludzi witaminowo zagłodzonych znacznie groźniejsze.
Należy sobie zdawać sprawę, że grypy są zawsze dwie i to bardzo różne. Pierwsza to ta, którą myśmy w porę za gardło chwycili, a druga – to ta, którą zlekceważyliśmy sobie tak, że położyła nas, przerodziła się w zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, a w konsekwencji, nawet gdy przeszła, pozostawiła po sobie wyraźne ślady. Między tymi dwoma modelami grypy można by zmieścić i kilka pośrednich.
Pierwszym więc i najważniejszym zabezpieczeniem zimowym jest nie tylko właściwie odzienie, dostosowane do klimatu i pogody, ale przede wszystkim wyżywienie. To, że musi ono być bardzo kaloryczne (potocznie mówiąc „sytniejsze”) niż w lecie, każdy rozumie, ale często nie pamięta, że oprócz kalorii są jeszcze witaminy, z których witamina C ma zimą największe znaczenie. Należy więc do wyżywienia wprowadzić bezwarunkowo codzienną porcję surówki z kapusty, selera, buraka czerwonego, marchwi, pieczarki i owoców, jakie się uda nabyć. Surówka nie musi się składać ze wszystkich tych artykułów, ważne jest, aby nie krasić jej żadnym tłuszczem. Możemy do niej natomiast dodawać miód, chrzan, cebulę itp., a zawsze pieprz lub paprykę według smaku. Dawka dzienna nie musi być większa niż zawartość szklanego spodka. Ale to musi być dawka codzienna, gdyż w witaminy w ogóle, a w witaminę C w szczególności, na zapas zaopatrzyć organizmu nie można.
Drugą ważną rzeczą jest sweter. Przy najlżejszym objawie przeziębienia czy przemarznięcia kładziemy na gołe ciało (!) możliwie ostry sweter i nie zdejmujemy go aż najmniejsze resztki choroby nas opuszczą. Taki sweter pozwala nam się pocić bez żadnego ryzyka, że sobie pogorszymy stan chorobowy, bo pocenie się – objaw raczej pożądany – zmienia zwykłą koszulę w zimny okład, do czego sweter nie dopuszcza.
Do ziół rozgrzewających, o dobrym działaniu przeciwgrypowym należy zaliczyć, poczynając od najsłabszej działających: kwiat rumianku, liść mięty, pączki topoli, korę wierzby, kwiat więzówki, liść brzozy, kwiat lipy i kwiat bzu czarnego, a wreszcie gotową mieszankę ziołową - Pyrosan. Bierze się dwie łyżki ziół na szklankę wrzątku, słodzi miodem, a jeszcze lepiej – sokiem malinowym i pija się 3-4 razy dziennie szklankę naparu, nie wychodząc na dwór po wypiciu ziół.
Przeziębienie czasem atakuje wyraźniej gardło, stosujemy wówczas gotowaną cebulę z miodem, żółtko z cukrem małymi dawkami, np. Po łyżeczce co kwadrans. Niekiedy grypa dokucza kaszlem, przy którym trudno o odkrztuszanie. Wtedy bierzemy plasterek surowej cebuli do ust, ssiemy i staramy się oddychać głęboko, aby tym zapachem z cebuli „zaperfumować” przewody oddechowe, które w ten sposób dezynfekujemy.
WITOLD POPRZĘCKI
Poradnik zielarza (1984 roku)
Lipa – właściwości lecznicze:
Surowcem zielarskim są kwiatostany lipy. Są one źródłem flawonoidów (głównie pochodnych kwercetyny, kemferolu i akacetyny) a także zawierają olejek eteryczny (w ilości 0,02-0,05%) i związki śluzowe. W olejku eterycznym lipy znaleźć można takie substancje bioaktywne i zapachowe, jak: farnezol o przyjemnym delikatnym zapachu, geraniol, eugenol. Wspomniane związki śluzowe w kwiatostanie lipy po odpowiednim rozkładzie chemicznym dają kwasy uronowe, metylopentozy i heksozy. Ponadto lipa zawiera garbniki, leukoantocyjany, kwasy organiczne, triterpeny i fitosterole, składniki mineralne, witaminy (A, C).
Mieszanka wspomnianych związków o działaniu bioaktywnym sprawia, że kwiatostany lipy są znanym środkiem napotnym, przeciwgorączkowym. Ponadto lipa działa przeciwzapalnie i osłaniająco (to za sprawą obecnego w lipie tilirozydu i związków śluzowych). Lipie przypisuje się także właściwości uspokajające, łagodzące napięcie nerwowe, szczególnie u osób starszych. Jako, że lipa działa napotnie, jej właściwości obejmują też działanie moczopędne oraz może ona wpływać na obniżenie ciśnienia tętniczego.
Surowcem zielarskim są kwiatostany lipy. Są one źródłem flawonoidów (głównie pochodnych kwercetyny, kemferolu i akacetyny) a także zawierają olejek eteryczny (w ilości 0,02-0,05%) i związki śluzowe. W olejku eterycznym lipy znaleźć można takie substancje bioaktywne i zapachowe, jak: farnezol o przyjemnym delikatnym zapachu, geraniol, eugenol. Wspomniane związki śluzowe w kwiatostanie lipy po odpowiednim rozkładzie chemicznym dają kwasy uronowe, metylopentozy i heksozy. Ponadto lipa zawiera garbniki, leukoantocyjany, kwasy organiczne, triterpeny i fitosterole, składniki mineralne, witaminy (A, C).
Mieszanka wspomnianych związków o działaniu bioaktywnym sprawia, że kwiatostany lipy są znanym środkiem napotnym, przeciwgorączkowym. Ponadto lipa działa przeciwzapalnie i osłaniająco (to za sprawą obecnego w lipie tilirozydu i związków śluzowych). Lipie przypisuje się także właściwości uspokajające, łagodzące napięcie nerwowe, szczególnie u osób starszych. Jako, że lipa działa napotnie, jej właściwości obejmują też działanie moczopędne oraz może ona wpływać na obniżenie ciśnienia tętniczego.
Lipa - zastosowanie:
Lipa standardowo może być stosowana jako remedium na gorączkę, zarówno w przebiegu procesów zapalnych w organizmie (dodatkowo działa przeciwzapalnie), także w zapaleniu gardła, krtani, oskrzeli, ale i podczas zwykłego przeziębienia. Stosując napar z lipy w tym celu warto pamiętać, że jednocześnie wzmaga ona diurezę (wydalanie moczu) oraz że działanie napotne będzie najskuteczniejsze, gdy po podaniu naparu z lipy położymy się pod ciepłym kocem. W przypadku przeziębienia lipa pomoże także w kaszlu, gdyż ma właściwości wykrztuśne. Napar z kwiatów lipy można też stosować jako środek uspokajający, w tym przypadku najlepiej łączyć lipę z innymi ziołami o podobnym działaniu, np. melisą, szałwią. Można także spróbować naparu z lipy z dodatkiem mleka i odrobiny miodu – taki napój bezpośrednio przed snem pomoże zasnąć.
Warto dodać, że lipa może korzystnie wpływać na dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Ma zastosowanie w przypadku chorób wątroby, w zgadze, po przejedzeniu się, a także pomoże w uczuciu pełności w żołądku. Pobudza bowiem wydzielanie żółci i soków trawiennych, a także nieznacznie zmniejsza napięcie mięśni gładkich – a ten rodzaj mięśni przede wszystkim spotykany jest właśnie w układzie pokarmowym.
Lipa standardowo może być stosowana jako remedium na gorączkę, zarówno w przebiegu procesów zapalnych w organizmie (dodatkowo działa przeciwzapalnie), także w zapaleniu gardła, krtani, oskrzeli, ale i podczas zwykłego przeziębienia. Stosując napar z lipy w tym celu warto pamiętać, że jednocześnie wzmaga ona diurezę (wydalanie moczu) oraz że działanie napotne będzie najskuteczniejsze, gdy po podaniu naparu z lipy położymy się pod ciepłym kocem. W przypadku przeziębienia lipa pomoże także w kaszlu, gdyż ma właściwości wykrztuśne. Napar z kwiatów lipy można też stosować jako środek uspokajający, w tym przypadku najlepiej łączyć lipę z innymi ziołami o podobnym działaniu, np. melisą, szałwią. Można także spróbować naparu z lipy z dodatkiem mleka i odrobiny miodu – taki napój bezpośrednio przed snem pomoże zasnąć.
Warto dodać, że lipa może korzystnie wpływać na dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Ma zastosowanie w przypadku chorób wątroby, w zgadze, po przejedzeniu się, a także pomoże w uczuciu pełności w żołądku. Pobudza bowiem wydzielanie żółci i soków trawiennych, a także nieznacznie zmniejsza napięcie mięśni gładkich – a ten rodzaj mięśni przede wszystkim spotykany jest właśnie w układzie pokarmowym.
Lipa w kosmetyce
Zastosowanie lipy obejmuje także przemysł kosmetyczny i domowe sposoby upiększania. Kąpiel z dodatkiem naparu z lipy spowoduje, że skóra będzie bardziej elastyczna i nawilżona. Jako środek przeciwzapalny, antyseptyczny, nawilżający i osłaniający, napary z lipy można wykorzystywać przy pielęgnacji skóry suchej, podatnej na stany zapalne i wypryski. Z kolei na worki pod oczami świetnie pomogą okłady z naparu lipowego. Takie okłady zadziałają przy okazji odświeżająco na oczy, pomogą w uczuciu piasku pod powiekami, mogą być stosowane w stanach zapalnych spojówek i powiek. Lipę można także wykorzystywać do pielęgnacji włosów i skóry głowy, szczególnie dotkniętej łupieżem. Napar lipy zmniejsza łojotok, niweluje procesy łuszczenia się naskórka, a ponadto ma działanie nawilżające na włosy.
Wpływ dobroczynnych ziół można zauważyć, stosując je regularnie (doustnie i/lub zewnętrznie do przemywania skóry) przez co najmniej dwa tygodnie. Jak przygotowywać napary z ziół? Zazwyczaj jedną łyżkę suszonych ziół należy zalać wrzątkiem, przykryć i odstawić na około 15 minut. Warto wypijać 1-2 szklanki naparu dziennie.
Źródła:
1. Strzelecka H., Kowalski J. Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
2. Kowal-Gierczak B. i in.: Fitoterapia i leki roślinne. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013
Zastosowanie lipy obejmuje także przemysł kosmetyczny i domowe sposoby upiększania. Kąpiel z dodatkiem naparu z lipy spowoduje, że skóra będzie bardziej elastyczna i nawilżona. Jako środek przeciwzapalny, antyseptyczny, nawilżający i osłaniający, napary z lipy można wykorzystywać przy pielęgnacji skóry suchej, podatnej na stany zapalne i wypryski. Z kolei na worki pod oczami świetnie pomogą okłady z naparu lipowego. Takie okłady zadziałają przy okazji odświeżająco na oczy, pomogą w uczuciu piasku pod powiekami, mogą być stosowane w stanach zapalnych spojówek i powiek. Lipę można także wykorzystywać do pielęgnacji włosów i skóry głowy, szczególnie dotkniętej łupieżem. Napar lipy zmniejsza łojotok, niweluje procesy łuszczenia się naskórka, a ponadto ma działanie nawilżające na włosy.
Wpływ dobroczynnych ziół można zauważyć, stosując je regularnie (doustnie i/lub zewnętrznie do przemywania skóry) przez co najmniej dwa tygodnie. Jak przygotowywać napary z ziół? Zazwyczaj jedną łyżkę suszonych ziół należy zalać wrzątkiem, przykryć i odstawić na około 15 minut. Warto wypijać 1-2 szklanki naparu dziennie.
Źródła:
1. Strzelecka H., Kowalski J. Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
2. Kowal-Gierczak B. i in.: Fitoterapia i leki roślinne. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013
Dziurawiec. Jakie ma właściwości i kto nie może go stosować?
Dziurawiec zwyczajny to średniej wielkości roślina o drobnych żółtych kwiatach, która jest powszechnie traktowana jako chwast. Często można spotkać ją na skajach lasów, łąkach i w zaroślach. Niewiele osób wie, że ta niepozorny dziurawiec skrywa w sobie wiele cennych składników prozdrowotnych. Dowiedz się, jakie właściwości ma ta roślina oraz jak można ją wykorzystać na co dzień.
Dziurawiec zwyczajny to średniej wielkości roślina o drobnych żółtych kwiatach, która jest powszechnie traktowana jako chwast. Często można spotkać ją na skajach lasów, łąkach i w zaroślach. Niewiele osób wie, że ta niepozorny dziurawiec skrywa w sobie wiele cennych składników prozdrowotnych. Dowiedz się, jakie właściwości ma ta roślina oraz jak można ją wykorzystać na co dzień.
Dziurawiec – jakie ma właściwości?
Surowcem zielarskim dziurawca są jego wysuszone kwiatostany. Należy je zbierać na początku kwitnienia, czyli w okolicy czerwca – wtedy stężenie składników aktywnych jest najwyższe.
O właściwościach ziela dziurawca pisano już tysiące lat temu. Szczególnie cenił je Hipokrates, który miał podobno regularnie je stosować jako uniwersalny środek na wiele dolegliwości. Grecki lekarz nie pomylił się co do tej rośliny. Według wyników najnowszych badań dziurawiec zawiera:
- flawonoidy, które pomagają rozkurczać mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i naczyń krwionośnych. Dzięki temu wspomagają walkę z zaburzeniami trawienia, a także bólami żołądka występującymi przy miesiączce. Wspierają również poprawę trawienia;
- hyperycynę i pochodne fluoroglucyny, które wspomagają hamowanie enzymów MAO. Odpowiadają one za niszczenie neurotransmiterów warunkujących prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Tym samym połączenie pochodnych fluoroglucyny i hyperycyny pomaga ukoić nerwy oraz wspiera łagodzenie dolegliwości związanych np. z zespołem napięcia przedmiesiączkowego czy menopauzy;
- olejek eteryczny i garbniki wspomagają procesy, które eliminują bakterie i stany zapalne. Tym samym pomagają goić rany, niwelować zakażenia skóry, wrzody czy trądzik. Dodatkowo olejek eteryczny wspiera regenerację skóry;
- hyperozyd, który wspomaga procesy moczopędne;
- witaminy C i A, które wspierają prawidłową pracę organizmu.
W związku z tymi właściwościami wyciąg z dziurawca często jest składnikiem kremów i maści do stosowania na skórę, a także syropów i kropli żołądkowych.
Surowcem zielarskim dziurawca są jego wysuszone kwiatostany. Należy je zbierać na początku kwitnienia, czyli w okolicy czerwca – wtedy stężenie składników aktywnych jest najwyższe.
O właściwościach ziela dziurawca pisano już tysiące lat temu. Szczególnie cenił je Hipokrates, który miał podobno regularnie je stosować jako uniwersalny środek na wiele dolegliwości. Grecki lekarz nie pomylił się co do tej rośliny. Według wyników najnowszych badań dziurawiec zawiera:
- flawonoidy, które pomagają rozkurczać mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i naczyń krwionośnych. Dzięki temu wspomagają walkę z zaburzeniami trawienia, a także bólami żołądka występującymi przy miesiączce. Wspierają również poprawę trawienia;
- hyperycynę i pochodne fluoroglucyny, które wspomagają hamowanie enzymów MAO. Odpowiadają one za niszczenie neurotransmiterów warunkujących prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Tym samym połączenie pochodnych fluoroglucyny i hyperycyny pomaga ukoić nerwy oraz wspiera łagodzenie dolegliwości związanych np. z zespołem napięcia przedmiesiączkowego czy menopauzy;
- olejek eteryczny i garbniki wspomagają procesy, które eliminują bakterie i stany zapalne. Tym samym pomagają goić rany, niwelować zakażenia skóry, wrzody czy trądzik. Dodatkowo olejek eteryczny wspiera regenerację skóry;
- hyperozyd, który wspomaga procesy moczopędne;
- witaminy C i A, które wspierają prawidłową pracę organizmu.
W związku z tymi właściwościami wyciąg z dziurawca często jest składnikiem kremów i maści do stosowania na skórę, a także syropów i kropli żołądkowych.
Dziurawiec – kiedy nie należy po niego sięgać?
Pomimo wielu zalet nie zawsze można sięgnąć po dziurawiec. Szczególnie ostrożnie powinny z nim obchodzić się osoby, które:
- mają jasną karnację lub zmagają się z nadwrażliwością na światło słoneczne lub zmianami skórnymi – hyperycyna może przyczynić się do powstania reakcji fototoksycznej, dlatego zaleca się ograniczenie ekspozycji na promieniowanie UV. Spożywanie dziurawca podczas opalania się może sprawić, że na skórze pojawią się przebarwienia;
- mają wysoką gorączkę,
- cierpią na uszkodzenia wątroby;
- przyjmują środki antyretrowirusowe oraz antykoncepcyjne lub walczą z depresją i stosują specjalistyczne leki – substancje zawarte w dziurawcu mogą obniżać ich skuteczność. Co więcej, w połączeniu z antydepresantami może wystąpić tzw. zespół serotoninowy. Objawia się on m.in. halucynacjami, nadmiernym pobudzeniem, hipertermią, drgawkami, a w skrajnych wypadkach może doprowadzić do śmierci pacjenta.
Ziela powinny unikać także osoby, które stosują preparaty przeciwzakrzepowe. W interakcji z dziurawcem ryzyko wystąpienia zatorów i zakrzepów może znacznie wzrosnąć.
Pomimo wielu zalet nie zawsze można sięgnąć po dziurawiec. Szczególnie ostrożnie powinny z nim obchodzić się osoby, które:
- mają jasną karnację lub zmagają się z nadwrażliwością na światło słoneczne lub zmianami skórnymi – hyperycyna może przyczynić się do powstania reakcji fototoksycznej, dlatego zaleca się ograniczenie ekspozycji na promieniowanie UV. Spożywanie dziurawca podczas opalania się może sprawić, że na skórze pojawią się przebarwienia;
- mają wysoką gorączkę,
- cierpią na uszkodzenia wątroby;
- przyjmują środki antyretrowirusowe oraz antykoncepcyjne lub walczą z depresją i stosują specjalistyczne leki – substancje zawarte w dziurawcu mogą obniżać ich skuteczność. Co więcej, w połączeniu z antydepresantami może wystąpić tzw. zespół serotoninowy. Objawia się on m.in. halucynacjami, nadmiernym pobudzeniem, hipertermią, drgawkami, a w skrajnych wypadkach może doprowadzić do śmierci pacjenta.
Ziela powinny unikać także osoby, które stosują preparaty przeciwzakrzepowe. W interakcji z dziurawcem ryzyko wystąpienia zatorów i zakrzepów może znacznie wzrosnąć.
Dziurawiec – jak stosować?
Zdecydowałeś się zebrać ziele dziurawca? A może kupiłeś susz w sklepie zielarskim i nie wiesz, co z nim zrobić? Najłatwiej przygotować napar. Do tego potrzebujesz:
- jednej łyżki ziela,
- 250 ml gorącej wody.
Zalej susz wrzątkiem i przykryj, aby olejki eteryczne "nie uciekły". Po 20 minutach napój będzie gotowy do spożycia. Napar można pić o dowolnej porze dnia, ale jeśli zmagasz się z niestrawnością to najlepiej zrobić to po posiłku, a jeśli masz problemy z uspokojeniem się przed snem, wypij go wieczorem.
Z ziela dziurawca można przygotować także nalewkę. Do tego będziesz potrzebować:
- 200 g młodych pędów rośliny,
- 1 l alkoholu 70%.
Włóż ziele do słoika, zalej płynem i odstaw na 2 tygodnie. Następnie przecedź napój przez gazę i dodaj od 100 do 200 g płynnego miodu. Ponownie zakręć słoik i odstaw na ok. 3 miesiące. Po tym czasie nalewka powinna być gotowa do spożycia.
Dziurawiec to niezwykle interesujące ziele, które warto bliżej poznać. Ma nie tylko cenne właściwości, ale także ciekawy smak. Jednak pamiętaj, żeby obchodzić się z nim ostrożnie, ponieważ zawarte w nim składniki mogą także szkodzić zdrowiu.
źródło - LINK
Zdecydowałeś się zebrać ziele dziurawca? A może kupiłeś susz w sklepie zielarskim i nie wiesz, co z nim zrobić? Najłatwiej przygotować napar. Do tego potrzebujesz:
- jednej łyżki ziela,
- 250 ml gorącej wody.
Zalej susz wrzątkiem i przykryj, aby olejki eteryczne "nie uciekły". Po 20 minutach napój będzie gotowy do spożycia. Napar można pić o dowolnej porze dnia, ale jeśli zmagasz się z niestrawnością to najlepiej zrobić to po posiłku, a jeśli masz problemy z uspokojeniem się przed snem, wypij go wieczorem.
Z ziela dziurawca można przygotować także nalewkę. Do tego będziesz potrzebować:
- 200 g młodych pędów rośliny,
- 1 l alkoholu 70%.
Włóż ziele do słoika, zalej płynem i odstaw na 2 tygodnie. Następnie przecedź napój przez gazę i dodaj od 100 do 200 g płynnego miodu. Ponownie zakręć słoik i odstaw na ok. 3 miesiące. Po tym czasie nalewka powinna być gotowa do spożycia.
Dziurawiec to niezwykle interesujące ziele, które warto bliżej poznać. Ma nie tylko cenne właściwości, ale także ciekawy smak. Jednak pamiętaj, żeby obchodzić się z nim ostrożnie, ponieważ zawarte w nim składniki mogą także szkodzić zdrowiu.
źródło - LINK
Modlitwa za chorych
Matko Boża z Lourdes, Uzdrowienie Chorych, przychodzę do Ciebie, aby prosić Cię o potrzebne łaski dla wszystkich chorych i cierpiących, a szczególnie dla Rodaków. Ty wiesz, jak ci ludzie cierpią, Ty wiesz, jak im ulżyć w bólu. Pani moja, Twoje wstawiennictwo może naprawdę dokonać cudu, dlatego proszę Cię o potrzebne łaski dla chorych, aby z pokorą przyjęli to, co Pan Bóg na nich zsyła. Daj im nadzieję, że ich cierpienie ma sens, uproś wiarę w ich celowość, a także spokój ducha. Proszę, Matko Boża, zanieś moją modlitwę przed Boży tron. Amen.
"Biedni rycerze"
1/2 filiżanki mleka, 1 jajko, pokrojony na kromki biały chleb orkiszowy. Jajko zmieszać z mlekiem i ubić.W mieszance zanurzyć chleb orkiszowy, następnie usmażyć na oleju na patelni. Podawać z cukrem i cynamonem, musem pigwowym, cytryną lub syropem klonowym.
Mikstura oczyszczająca oczy - zaćma czy jaskra
-przeprowadzić kurację cztery kroki do zdrowia,
-kąpiele w skrzypie,
-zamiast zwykłej herbaty popijać herbatkę mistrzowską
na zmianę z ziemiańską, do herbatki można dodać winko
świętej Hildegardy.
mikstura oczyszczająca oczy-zaćma czy jaskra
-przepis
skład;
2 żółtka z jajek wiejskich
2 łyżki miodu
4 łyżki soku z aloesu
2 łyżki soku z cytryny
1 szklanka wina białego, gronowego, wytrawnego
wykonanie;
Żółtka dokładnie wymieszać z miodem, dodać sok z aloesu i sok cytrynowy,
a na końcu wlać wino, otrzymaną miksturę przelać do butelki.
zastosowanie;
Wacik zamoczyć w miksturze i robić okłady na oczy 2 X dziennie
po 30 minut aż stan zdrowia się poprawi.
Herbatka ziemiańska-oczyszczająca
skład herbatki ;
liść poziomki-50g
liść jeżyny-50g
liść czarnej porzeczki-50g
owoc jarzębiny-50g
kwiat głogu-50g
-wszystko dokładnie wymieszać
Winko świętej Hildegardy -
odnawia organizm
skład;
Garść natki pietruszki,4 łyżki owoców głogu,
2 butelki wina białego, gronowego,
wytrawnego, 1/2 litra miodu,
5 łyżek octu jabłkowego,
najlepiej własnej produkcji lub
2 łyżki soku z cytryny,
1 pokruszoną laseczkę cynamonu,
1/2 łyżeczki kardamonu, 2 - 3 goździki.
wykonanie;
Natkę pietruszki dokładnie umyć
i wrzucić do garnka, wsypać głóg,
cynamon, kardamon i goździki, wlać wino.
Zagotować, a później na małym ogniu
ogrzewać około 15 minut.
Naciągać pod przykryciem 1/2 godziny.
Przecedzić,
dodać ocet jabłkowy lub sok z cytryny,
1/2 litra miodu.
Zagotować i na małym ogniu
ogrzewać 5 minut.
Gorące rozlać do butelek.
zastosowanie; Winko odnawia organizm,
ponieważ ma moc pietruszki,
która przeprowadza
organizm od choroby do zdrowia,
ma też ciepło cynamonu, kardamonu,
głogu, które rozprasza wilgoć w organizmie,
a przede wszystkim cenione jest
za zdrową energię doskonale dobranych ziół,
dzięki której nawet ciężko chorzy
odzyskują siłę do życia.
Herbatka mistrzowska
skład herbatki;
ziele majeranku
owoc anyżku
owoc kminku
owoc głogu
kwiat dziewanny
wszystkiego po 50g
wykonanie;
-dokładnie wymieszać
2 .Herbatka Książęca
Herbatka Książęca -
reguluje poziom cukru we krwi
skład herbatki; znamię kukurydzy-100g
liść morwy białej-50g
kwiat bzu czarnego-50g
Dobrze wymieszać i po 3 łyżki wsypywać do garnuszka.
Zastosowanie;
Zaparzać 15 minut, przecedzić i delektować się smakiem.
Filtruje i oczyszcza nerki i kojąco działa na wątrobę. Można powiedzieć samo zdrowie. Polecam tym, co lubią popijać zioła.
Wskazania i właściwości:
Herbata Książęca to niezwykle lekka i orzeźwiająca w smaku herbatka ziołowa. Stanowi ona idealne połączenie trzech składników - znamienia kukurydzy, morwy białej oraz czarnego bzu, który dodatkowo nadaje jej pięknego, kwiatowego aromatu. Doskonała dla osób szczególnie dbających o linię i prowadzących zdrowy tryb życia.
HERBATKA Z OWOCAMI ARONII I GŁOGU
POPRAWIAJĄCA SPRAWNOŚĆ
INTELEKTUALNĄ
Składniki:
- 1/2 szklanki owoców aronii
- 1/2 szklanki owoców głogu
- 1/2 szklanki owoców jarzębiny
- 1/2 szklanki liści z porzeczki czarnej
Przygotowanie; Wszystkie komponenty starannie wymieszać i umieścić w suchym pojemniku.
Stosowanie:
1 łyżkę uzyskanej mieszanki owocowo- ziołowej zalać 1 szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 20-25 minut. Odcedzić, napar pić 2-3 razy w ciągu dnia między osiłkami. Ostatnią dawkę spożyć do godziny 18:00 (z uwagi na działanie moczopędne może przeszkadzać w spaniu).
Pożytek dla zdrowia: Poprawia dotlenienie mózgu i chroni przed postępującą miażdżycą. Poleca się ją ludziom, którzy przebyli zawał serca i udar mózgu lub którym grożą zakrzepy w żyłach nóg. Poprawia także sprawność intelektualną. Pomaga usunąć z mózgu metale ciężkie, co zawdzięczać trzeba owocom aronii. Obniża ponadto ciśnienie krwi (także o podłożu niewydolności nerek), pomaga zlikwidować obrzęki spowodowane
zgromadzeniem się w organizmie złogów wody (działa moczopędnie).Usprawnia krążenie krwi i poprawia zdecydowanie pracę serca (które otrzymuje większą porcję energii). Uelastycznia i wzmacnia naczynia krwionośne.
Kokos – właściwości i zastosowanie
Kokos to owoc pochodzący z Azji i rosnący na palmach kokosowych. Orzechy te mają bardzo cienką skórkę, za to ich pestka jest wyjątkowo twarda. Kokosy posiadają wnętrze wypełnione bielmą i wodą kokosową, a ważyć mogą od 0,5 do 2,5 kg. Cenione są ze względu na swój smak i liczne składniki odżywcze – czy naprawdę warto włączyć ten owoc do swojej diety?
Właściwości kokosa
Właściwości kokosa są bardzo liczne. Są one powiązane z jego składem i z tego względu za sprawą polifenoli w wodzie kokosowej i nierafinowanym oleju kokosowym, produkty te pomagają w zwalczaniu wolnych rodników i wykazują potencjał antyoksydacyjny. Łagodzą one również stany zapalne i zmniejszają obrzęki. Przeciwko drobnoustrojom chorobotwórczym działa natomiast kwas laurynowy.
Orzech kokosowy wykazuje właściwości prozdrowotne też przy zastosowaniu zewnętrznym. W kosmetyce najczęściej używa się go do skóry suchej, wysuszonej i popękanej. Olej kokosowy doskonale sprawdza się jako krem do twarzy, ponieważ posiada silne działanie nawilżające, ale użyć go można także jako balsamu do całego ciała albo peelingu złuszczającego. W tym ostatnim celu należy go wymieszać z kawą albo cukrem trzcinowym. Sprawdź również czy olej kokosowy przyspiesza opalanie?
Płyn do płukania jamy ustnej to kolejna metoda na wykorzystanie oleju kokosowego. W kontakcie ze śliną zapobiega on bowiem przyleganiu i osadzaniu się bakterii będących przyczyną próchnicy i zapobiega tym samym tej chorobie. Woda kokosowa jest natomiast bardzo polecana osobom aktywnym fizycznie, gdyż za sprawą zawartości potasu i sodu skutecznie uzupełnia elektrolity.
Czy kokos jest zdrowy?
Kokos jest bardzo zdrowym produktem, głównie ze względu na obecność w nim składników mineralnych w wysokich stężeniach. Bardzo dużo w orzechach kokosowych znajduje się potasu – aż 356 mg w 100g! Owoce te są jednak także bogatym źródłem fosforu, magnezu, wapnia czy sodu.
Obecne w nich są jednak nie tylko składniki mineralne – kokos zawiera również witaminy w postaci ryboflawiny, tiaminy, niacyny, kwasu foliowego czy witaminy C.
Kokos – właściwości lecznicze
Świeży kokos wykazuje właściwości w zakresie zwalczania gronkowca złocistego, jest on bowiem naturalnym antybiotykiem. Za takie działanie odpowiadają substancje znajdujące się w miąższu tego orzecha. Może on nawet pomóc w zwalczeniu wirusa grypy, odry albo opryszczki. Obecne w opisywanym owocu trójglicerydy średniołańcuchowe pośrednio zapobiegają rozwojowi chorób Alzheimera i Parkinsona oraz pomagają w ich leczeniu.
Sok z kokosa posiada właściwości w zakresie zwalczania schorzeń układu moczowego. Rozbija ona kamienie nerkowe i zmniejsza stres antyoksydacyjny w nerkach. Ponadto można ją podawać w przypadku wymiotów, biegunki i problemów żołądkowych ze względu wysoką zawartość elektrolitów w jej składzie. Skutecznie leczy ona kaca, a także anemię, ponieważ uzupełnia niedobory potasu.
Kokos – wartości odżywcze
Kokos może poprawić nasze zdrowie oraz samopoczucie na wiele sposobów, również za sprawą swoich wartości odżywczych. Jego owoc w 100 g zawiera 335 kcal i jest przede wszystkim źródłem tłuszczów (33,5 g/100 g). W większości są to wspominane już łatwostrawne kwasy tłuszczowe średniołańcuchowe. Do ich metabolizmu niepotrzebne są enzymy trzustkowe, a zaraz po wchłonięciu do krwi kwasy te są transportowane do wątroby i utleniane.
W porcji kokosa znajduje się też białko w niewielkich ilościach (3 g/100 g) oraz węglowodany – 15,3 g/ 100 g. Dzięki niskiej zawartości tych ostatnich, indeks glikemiczny tego orzecha jest niski i wynosi zaledwie 45. Wysoka jest za to zawartość błonnika, sięgająca aż 9 g/ 100 g produktu.
Poruszając zagadnienie „kokos a odchudzanie” trzeba też wspomnieć o wiórkach kokosowych. Na 100 g tego produktu składa się 592 kcal, więc jedna łyżka stołowa mieszcząca około 6 g to 36 kcal. Jest to stosunkowo duża kaloryczność i warto uważać na to, by nie spożywać wiórków kokosowych zbyt dużo.
Kokos na włosy
Kokos znajduje zastosowane również w kosmetyce. Świetnym sposobem na włosy jest olej z kokosa, który poprawia wygląd włosów, ich kondycję, a także je odżywia. Jeżeli stosuje się ją regularnie, włosy stają się błyszczące i zdrowe, a ich wygląd bardzo się poprawia. Za takie działanie odpowiada obecność w kokosie witamin A, E, C oraz z grupy B, a także potasu, magnezu, żelaza, fosforu, cynku i wapnia.
Najwyższą skuteczność kokos wykazuje w przypadku włosów zniszczonych zabiegami pielęgnacyjnymi, np. prostowaniem, farbowaniem i suszeniem suszarką Doskonale sprawdza się w przypadku kosmyków puszących się, osłabionych, łamliwych i przesuszonych. Olej kokosowy wykazuje bowiem działanie nawilżające, regenerujące, odżywcze i wzmacniające. Pierwsze efekty zauważalne są po trzech miesiącach stosowania. Włosy stają się gładsze i bardziej błyszczące, olej zamyka ich łuski, co wygładza ich strukturę.
Maseczka z kokosa jest łatwo dostępna w sklepach kosmetycznych, ale stosować można też czysty olej kokosowy. Wystarczy wcierać go w przed umyciem włosów – w tym celu używa się jego niewielkiej ilości i pozostawia na dowolnie długi okres, nawet na noc i umyć pasma rano. Po nałożeniu oleju włosy powinny wyglądać tak, jakby były wilgotne. Woda i szampon dzięki takiej maseczce nie powodują przesuszenia włosów.
Kokos na odchudzanie
Wspomniane wcześniej obecne w kokosach nasycone kwasy tłuszczowe są bardzo szybko metabolizowane. Omijają one komórki tłuszczowe i wchłaniane są bezpośrednio z przewodu pokarmowego do żyły wtórnej. Nie są dzięki temu odkładane jako materiał zapasowy w postaci tkanki tłuszczowej, ale organizm używa je jako źródło szybko dostępnej energii. Można w związku z tym wykorzystywać orzechy kokosowe w diecie odchudzającej, a wspomagają one zwłaszcza walkę z otyłością brzuszną.
Miąższ kokosa cechuje się wysoką zawartością błonnika. Dzięki czemu możemy określić go jako środek wspomagający odchudzanie. Pozwala na długotrwałe odczucie sytości oraz usprawnienie pracy jelit. Ze względu na pozostałe substancje występujące w kokosie uznawany jest za produkt wysokokaloryczny. Dlatego w trakcie diet odchudzających należy stosować go w określonych ilościach.
Kokos dla kobiet w ciąży
Kokos może być używany na wiele sposobów, a jednym z nich jest stosowanie go przez kobiety w ciąży. Skóra ciężarnej potrzebuje bowiem szczególnie mocnego natłuszczenia. Pielęgnować ją można za pomocą oleju kokosowego, który bardzo skutecznie zabezpiecza skórę przed tworzeniem się rozstępów.
ŹRÓDŁO - LINKKarczoch zwyczajny (cynara scolymus) - właściwości, zastosowanie i przeciwwskazania
Ziele karczocha to roślina ozdobna, a jednocześnie lecznicza. Znany już od czasów starożytnych, obecnie przeżywa okres dużej popularności. Warto jednak spożywać go nie tylko ze względu na to, jak smakuje karczoch, ale też przez jego właściwości lecznicze. A jakie?
W związku z powyższym, właściwości karczocha można podsumować następująco:- Moczopędne,
- Żółciopędne,
- Żółciotwórcze,
- Odtruwające,
- Regenerujące wątrobę,
- Obniżające cholesterol,
- Przeciwutleniające, przeciwstarzeniowe.
- Moczopędne,
- Żółciopędne,
- Żółciotwórcze,
- Odtruwające,
- Regenerujące wątrobę,
- Obniżające cholesterol,
- Przeciwutleniające, przeciwstarzeniowe.
? Co to jest zawał serca?
Do zawału serca dochodzi, gdy zakrzep powstający na blaszce miażdżycowej, w tętnicy wieńcowej, w znacznym stopniu zmniejsza lub całkowicie zamyka napływ krwi do części mięśnia sercowego. Przyczyną jest powstawanie blaszek zawierający cholesterol w świetle tętnic odżywiających mięsień sercowy.
Przytulia właściwa (Galium verum) polecana na problemy z cewką moczową, przy skąpomoczu, dnie moczanowej, kamicy moczowej, przyspiesza gojenie się ran. Jest to gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny marzanowatych. W Polsce jest pospolita na całym niżu i w niższych położeniach górskich, choć obecnie rzadziej spotykana i są tereny gdzie została wyparta przez przytulię pospolitą. Ziele przytuli zbierane w trakcie kwitnienia herba Galii veri oraz korzeń i kłącze przytuli właściwej Radix galii veri. Kłącze i korzeń zbiera się wiosną lub jesienią.
DZIAŁANIE
Kwestia czy przytulie mają podobne działanie czy też odrębne przewija się przez polskie zielarstwo od bardzo dawna. Część zielarzy przypisuje im takie same działanie, część wskazuje przy tym, iż przytulia właściwa ma działanie z nich najsilniejsze. Bardzo liczna grupa przypisuje przytuliom różne działanie, są tacy, którzy polecają tylko przytulię właściwą. W ziołolecznictwie rosyjskim, ukraińskim, białoruskim przytulia właściwa jest traktowana odrębnie jak i część innych przytuli.
Pierwszymi polskimi zielarzami, którzy pisali o przytuli w XX wieku byli dr A. Czarnowski i J. Biegański, Leonard de Vermond Jacques.
Leonard de Vermond Jacques podaje dwie przytulie czepną i właściwą. Stwierdza, że mają takie same właściwości z tym, że właściwa działa silniej pobudzając przeminę materii.
Biegański wymienia tylko jedną z przytuli – właściwą i przypisuje jej działanie moczopędne. Tak samo czyni W. Poprzęcki z tym, że rozszerza działanie ziela o działanie napotne i rozkurczowe.
Połomski w “Vademecum fitoterapii” pomija przytulię. To samo czyni L. Samochowiec wymieniając tylko wonną, czyli marzankę wonną.
H. Strzelecka wymienia tylko właściwą podając, iż ziele działa rozkurczowo, moczopędnie, a zewnętrznie gojąco. Napary z korzenia są natomiast tylko moczopędne. To samo pisze T. Lewkowicz – Mosiej w “Leksykonie roślin leczniczych”.
A. Sarwa w “Wielkim leksykonie roślin leczniczych” wymienia właściwą i czepną. Pisze, że przytulia właściwa działa napotnie, przeciwbiegunkowo, moczopędnie, ogólnie wzmacniająco, przeciwkrwotocznie, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo. Zewnętrznie zaś działa gojąco i łagodząco w schorzeniach skórnych.
H.Różański dodaje jeszcze działanie żółciopędne, przeciwmiażdżycowe, odtruwające, przeciwkamiczne, ściągające zaznaczać przy tym, iż działanie moczopędnie jest silne.
W ziołolecznictwie niemieckojęzycznym przytulia była i jest szeroko stosowana. Najbardziej znanym przedstawicielem jego jest Maria Treben. Przypisywała ona przytuli właściwej i pospolitej podobne działanie tj. oczyszczające nerki, wątrobę, trzustkę i śledzionę z bakterii chorobotwórczych i jako środek poprawiający pracę układu chłonnego.
Działa przy niedokrwistości oraz zmniejsza obrzęki. Zewnętrznie poleca ją przy chorobach skóry, ranach, czyrakach, zaskórniakach, poprawia stan zwiotczałej skóry wzmacniając ją. Przy chorobach skórnych skuteczny jej w jej ocenie sok pozostawiany do wyschnięcia.
Źródła rosyjskojęzyczne podają, iż ma ona działanie przeciwzapalne, krwiotamujące, uspokajające, przeciwkonwulsyjne, moczopędne, gojące i przeciwbólowe.
ZASTOSOWANIE
Przytulia właściwa jest stosowana od bardzo dawna w polskim ziołolecznictwie. A. Czarnowski już na początku XX wieku polecał ją przy padaczce i puchlinie wodnej, chorobach nerek, wyrzutach skórnych, zewnętrznie do przemywania ran. Przypadku krwawienia z nosa polecał wciąganie nosem odwaru i zażywanie sproszkowanego ziela.
J.Biegański w połączeniu z paprotką, pączkami brzozowymi, dziurawcem i rdestem ptasim zalecał przy chorobach nerek szczególnie „ropieniu miedniczek nerkowych”.
L.de Vermond Jacques dla pobudzania przemiany materii, W. Poprzęcki przytulię właściwą w postaci naparu stosował przy bólach żołądka, bólach nerwowych, wyrzutach skórnych, epilepsji i histerii.
A.Sarwa zaleca napar z przytuli właściwej przy zatrzymaniu moczu, nieżycie pęcherza i stanach zapalnych pęcherzyka żółciowego. Kąpiele w odwarze zaś przy chorobach skórnych, trudno gojących się ranach i owrzodzeniach.
T.Lewkowicz-Mosiej podobnie jak H. Strzelecka zaleca odwar z korzenie i kłącza przy kamicy moczowej.
E. Zielińska w “Księdze zielarskiej” podaje, że są doniesienia, że działa przeciwrakowo, zwłaszcza w raku języka i w rakowych guzach skóry. Proszek z ususzonego ziela jest środkiem osuszającym i leczącym otwarte rany i wrzody.
H. Różański ponadto poleca ją przy nadmiernej potliwości, pryszczach, oparzeniach, trądziku, skąpomoczu, zastojach żółci oraz kamicy żółciowej, zaburzeniach trawiennych, nieżycie jelit, chorobie wrzodowej i nieżycie jelit i żołądka, przy zmniejszonej krzepliwości krwi, schorzeniach wątroby i dziąseł, hemoroidach, miażdżycy, kuracji odmładzającej, biegunce, dnie, reumatyzmie, zatruciach oraz chorobach zakaźnych.
Ponadto twierdzi, iż jest ona jest pewna w działaniu. Przy czym zauważył, że działa regulująco na krwawienia miesiączkowe i hamuje upławy (nasiadówki i napar stosowany doustnie jednocześnie).
W zielarstwie niemieckojęzycznym /opierając się o książki Marii Treben/ stosowana jest w padaczce, histerii, pląsawicy, schorzeniach nerwowych, zatrzymaniu moczu, kamicy nerkowej, piasku w nerkach. Płukanie naparem z przytuli pomaga przy wolu /podaje, iż u jednej kobiety nie tylko po takim zabiegu zginęło wole, lecz ustąpiło też schorzenie trzustki/
Ponadto jak twierdzi płukanie takim naparem jest bardzo skuteczne przy porażeniu więzadeł głosowych, przy czym pomaga to bardzo szybko. Podaje, że szwajcarski zielarz ksiądz Kunzle z powodzeniem stosował ją w ciężkich chorobach nerek i roponerczu nawet wtedy, kiedy inne środki zawiodły. Należy przy tym wypić 4 szklanki naparu dziennie, pierwszą małymi łykami na czczo pół godziny przed jedzeniem. Szczególnie w takich razach skuteczna jest mieszanka przytuli, nawłoci i jasnoty gajowca.
Mieszanka ta jest także skuteczna przy marskości nerek tak jak i przy innych ciężkich ich schorzeniach. W swej książce “Apteka pana Boga” podaje przykłady skuteczności naparu z przytuli w przypadku nowotworów języka powołując się na austriackiego botanika Willforta, przy czym stosował jest wtedy także nacieranie maścią przytuliową oraz świeżym sokiem.
W ziołolecznictwie rosyjskojęzycznym jak podaje N. E. Akopow /profesor farmakognozji na Uniwersytecie Piatigorskim skąd wywodzą się najbardziej znani rosyjscy farmaceuci zajmujący się lekiem roślinnym/ podaje, iż przytulia właściwa stosowana jest, jako środek zatrzymujący krwawienia przy chorobach z podwyższona pobudliwością układu nerwowego, epilepsji, histerii i konwulsjach u dzieci, przy chorobach wątroby, krwotokach z nosa.
Proszkiem leczy się źle gojące się rany /M.A. Nosal, I.M. Nosal, S.P. Siemienow, W.W. Tieliatiew, N.K. Fruentow/. Stosuje się go przy obrzękach na tle sercowym i nerkowym, reumatyzmie. Chorobach skóry przy furunkulozie /czyraczności/, zołzach w postaci kąpieli, kompresów i przymoczek /W. I. Zawarżnow/.
W ludowej medycynie Białorusi stosuje się przy chorobach serca, do kąpieli niespokojnych dzieci, nalewkę alkoholową do nacierań przy „łamaniu w kościach” /N. W. Kozłowska i inni/. N. K. Fruentow/ jeden z najbardziej znanych rosyjskich profesorów farmakognozji/ podaje, iż na Kamczatce i Sachalinie stosują przytulię przy pneumoniach i zapaleniu błony śluzowej macicy/.
Przywołany powyżej I. E. Akopow podaje, iż w Bułgarii zioło to stosuje się przy nowotworach. Ponadto podaje, iż stosuje się przytulię przy zapaleniach pęcherza, jako działającą przeciwgorączkowo i przeciwkrwotocznie.
Inne źródła zalecają stosowanie tego zioła przy biegunkach przebiegających z bólami brzucha, obrzękach, zaburzeniach menstruacji, dyzenterii, nieżytach żołądka, histerii, neurastenii, anginie, kaszlu, przeziębieniu, zapaleniu płuc, gruźlicy, chorobach wątroby i nerek, puchlinie wodnej, nudnościach, wymiotach, cukrzycy, miażdżycy, zatrzymaniu menstruacji, popołogowych komplikacjach, głuchocie, brucelozie, dyzenterii, przy chorobach żołądkowo-jelitowych, chorobach naczyniowo-sercowych. Niektóre źródła donoszą o stosowaniu, jako środek wzmacniający potencję. Miejscowo przy zapaleniu spojówek. W bułgarskiej medycynie ludowej przytulię właściwą stosuje się przy chorobach przewodu pokarmowego i nerek w tym kamicy, jako środek oczyszczający wątrobę i nerki.
Na Białorusi odwar z ziela piję się przy tzw wystraszeniu (Гесь, 1976).
W ludowej medycynie mongolskiej ten odwar stosuje się, jako obniżający gorączkę, przy chorobach żołądkowo-jelitowych, chorobach systemu krążenia oraz w postaci mieszanek szczególnie przy chorobach infekcyjnych.
W wielu krajach stosuje się także korzeń przytuli właściwej. I tak w tybetańskiej medycynie ludowej odwar i napar z korzeni przytuli przyjmuje się przy pneumonii, zapaleniu błony śluzowej macicy, chorobach nerek wywołanych urazem, przy krwotokach wewnętrznych.
W narodowej medycynie rosyjskiej także stosuje się odwar z korzeni którego używa się jako środka, wzmacniającego potencję oraz przy infekcjach układu oddechowego. Napar z korzeni stosuje się w chorobach wątroby.
Stosuje się w rosyjskiej medycynie ludowej kwiat przytuli właściwej. Napar kwiatów pije się przy biegunce, dyzenterii; Napar ten podaje się także przy nadpobudliwości i astenii u dzieci. Odwar z kwiatów poleca się zaś przy nerwicach.
Sok stosuje się przy krwotokach, chorobach wątroby i dróg żółciowych, chorobach kobiecych, podagrze, przeziębieniu, jak ogólnie wzmacniające, powodujące poty /Akopow/. Ponadto kompresy i przymoczki ze świeżego soku przykłada się do zmian nowotworowych, ran, wrzodów oraz miejsc ugryzienia przez psy. Sok przytuli poleca się także przy dermatoza, zapaleniu skóry, jako środek przeciwpotowy, przy karcinomie, głuchocie, zapaleniu spojówek: sok hamuje wzrost chłoniaku-mięsaka /limfosarkomie Piliesa/ w 82% («Растительные ресурсы», 1990).
Przy krwawej biegunce połączonej z bólami brzucha zaleca się stosowanie proszku z przytuli właściwej.
DAWKOWANIE
Napar z ziela
2 łyżki przytulii zalać 2 szklankami wrzącej wody; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 100ml lub 2 razy dziennie po 200ml. Niemowlęta ważące 3-4kg – 4-5ml, 5-6kg – 7-3ml, 7-8kg -10-11ml, 3-4 razy dz., dzieci ważące 9-10kg – 12,14ml, 15-20kg -21-28ml, 25-30kg – 35-43ml, 35-40kg – 50-57ml, 4 razy dziennie /H. Różański/
1 kopiastą łyżkę zalewamy ¼ l wody, zaparzyć i zostawić do naciągnięcia /M. Treben/
1 stołową łyżkę zalewamy 2 szklankami wrzątku i pozostawiamy do naciągnięcia. Pijemy po ½ szklanki 3-4 razy dziennie przed jedzeniem /I. E. Akopow/
Odwar z ziela
2 łyżki ziela zalać 2 szklankami wody; gotować 8 minut; odstawić na 5 minut; przecedzić. Pić jak napar. /H. Różański/
40 gram ziela zalewamy 1 litrem wody, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy 15 minut. Odcedzamy. Pijemy po ¼ szklanki 3-4 razy dziennie /I. E. Akopow/
Macerat
4 łyżki świeżego i zmielonego ziela zalać 1 szklanką wody o temperaturze pokojowej; macerować pod przykryciem 8 godzin; przecedzić. Pić jak napar. Można osłodzić miodem lub sokiem owocowym /H. Różański/
Succus Galii
Świeże ziele zmielić przez maszynkę do mięsa. Na każdą 1 szklankę masy roślinnej dać pół szklanki przegotowanej wody; wytrawiać pod przykryciem 8 godzin; wyciąg odcedzić od masy, nie należy jej jednak wyrzucać, bo zawiera jeszcze znaczne ilości soku. Aby go wydobyć należy masę roślinną przepuścić przez sokowirówkę. Oba wyciągi połączyć. Pić 4 razy dziennie po 50 ml. Na zimę zakonserwować poprzez zalanie miodem (100ml soku na 200 ml miodu), winem (100ml soku na 200ml wina), wódką (100ml soku na 100ml wódki) lub zasypanie cukrem (100ml soku na 200ml cukru) /H. Różański/
Świeży sok przyjmować po 2-3 łyżki z wodą 2-3 razy dziennie przy impotencji /Rosja/.
Nalewka przytuliowa – Tinctura Galii
Pół szklanki ziela zalać 400ml wódki lub spirytusu; macerować 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-4 razy dziennie po 3-5ml. Stosować do przemywania schorzałych miejsc typu owrzodzeń, ran, odparzeń i na tle łojotoku oraz nadmiernej potliwości. Podobnie przyrządza się intrakt i alkoholaturę zimną na świeżym zielu /H.Różański/
Napar z korzeni
20g rozdrobnionych suchych korzeni zalać 500ml wrzątku, naciągać 6-8 godzin, przecedzić. Przyjmować po 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie przy stenokardii /Rosja/.
Odwar z korzeni
20g rozdrobnionych suchych korzeni zalać 500ml wody, gotować 7-8 minut, naciągać 2 godziny, przecedzić. Przyjmować po 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie.
CIEKAWE RECEPTY
Henryk Różański
Ziele przytulii – 1 łyżka
Ziele nawłoci – 1 łyżka
Owoc jałowca – 1 łyżka
Liść brzozy – 1 łyżka
Liść borówki lub mącznicy – 1 łyżka
Ziele połonicznika – 1 łyżka
Wymieszać. 2 łyżki mieszanki zalać 2 szklanki wrzącej wody; odstawić na 30 minut; przecedzić. Pić 4 razy dz. po 100ml lub 2 razy dz. po 200ml. Wskazania: skąpomocz, ropomocz, kamica moczowa, obrzęki, dna, reumatyzm, choroby skórne, zatrucia, zaburzenia przemiany materii, choroby zakaźne.
Maria Treben
Ziele przytuli
Ziele nawłoci
Ziele jasnoty gajowca
Autorka nie podaje ilości ziół toteż należy mniemać, iż miesza się je w równych proporcjach i zaparza podobnie jak samą przytulię, czyli kopiatą łyżkę na ¼ szklanki wody, którą to zaparzamy wrzątkiem i pozostawiamy do naparzenia. Należy wypić do 4 szklanek dziennie przy ciężkich postaciach schorzenie
Wskazania: ciężkie choroby nerek min ich marskość i roponercze.
SKŁAD
Przytulia właściwa zawiera asperulozyd, kw. cytrynowy, kw. galusowy i askorbinowy, saponiny, alkaloidy, dużo krzemionki, olejek eteryczny, sole (dużo jodu), kumaryny, gorycze, pochodne antracenu, flawonoidy, karotenoidy, fermenty. /H. Różański/. H. Strzelecka w Encyklopedii Zielarstwa i ziołolecznictwa dodaje glikozydy irydoidowe/asperulozyd, monotropeinę, skandozyd i inne/, kwas chlorogenowy oraz lab enzym powodujący ścinanie się mleka zwierząt. Dodaje, iż w korzeniu stwierdzono obecność związków antrachinonowych /galiozyna, prymwerozyd rubiadyny/, glikozydów irydoidowych oraz związków krzemu.
PRZECIWWSKAZANIA I INTERAKCJE
W dawkach zalecanych działań niepożądanych nie zaobserwowano. Rosyjskie źródła podają by jej nie stosować w trakcie ciąży.
INNE NAZWY
Lady’s bedstraw, Cheese-rennet / Cheese-running, Lady’s Bedstraw, Maid’s-hair, Our lady’s bedstraw, Petty Mugget, True Bedstraw, Yellow Bedstraw, Yellow lady’s bedstraw, Yellow spring bedstraw.
Caille-lait jaune , Gaillet jaune, Gaillet jaune caille-lait jaune, Gaillet vrai, Caglio zolfino, Cuajaleche, Galio, Hierba sanjuanera, Presera, Sanjuanera,Подмаренник настоящий.
—
Surowce zbierane przez zaprzyjaźnionych zielarzy cechują się bardzo wysoką jakością, co nie zawsze można powiedzieć o ziołach dostępnych w aptekach pochodzących z przemysłowych upraw bądź zbieranych z mocno zanieczyszczonych stanowisk, np. przy ruchliwych drogach (kwiat lipy, owoc róży). Dokładamy maksymalnej staranności przy identyfikacji roślin, ich suszeniu i przechowywaniu.
Jakie właściwości ma wiesiołek
Wśród specjalistów zwłaszcza olej pozyskiwany z wiesiołka zyskał miano pigułki kobiecości, bo to właśnie panie mogą najlepiej przekonać się o zbawiennym wpływie tego specyfiku na ich stan zdrowia. Mężczyźni również powinni zadbać o uzupełnienie swojej diety w preparat z tej niepozornej rośliny.
Wiesiołek
Wiesiołek na kobiece przypadłości
Przede wszystkim olej z wiesiołka stanowi jeden z podstawowych składników leczenia kobiecych dolegliwości związanych z menstruacją, a także płodnością. To doskonały naturalny lek na zmiany zachodzące w kobiecym organizmie związane z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Przede wszystkim łagodzi on bóle m.in. nabrzmiałych piersi oraz koi nerwy, zmniejsza nadwrażliwość i uspokaja.
Jego właściwości pobudzające produkcję płodnego śluzu powinny zainteresować panie planujące zajść w ciążę. Jednak podczas starań o potomka należy zachować ostrożność, ponieważ wiesiołek nie tylko sprzyja wydzielaniu śluzu, ale również wywołuje skurcze macicy, co z kolei wykorzystywane jest w sytuacjach opóźniania się porodu. Stąd preparaty zawierające ekstrakt z tej rośliny należy stosować pomiędzy pierwszym dniem miesiączki a dniem owulacji. Natomiast w drugiej fazie, gdy istnieje największe prawdopodobieństwo zajścia w ciążę powinno się zrezygnować z przyjmowanego specyfiku, gdyż może on spowodować poronienie.
Warto, aby znalazł się on w diecie kobiet z wykrytym nowotworem piersi, gdyż pomaga hamować dalszy wzrost lub złośliwość raka.
Wiesiołek na nadwagę, migrenę i nie tylko
Dobroczynne właściwości wiesiołka odczują również osoby odchudzające się, ponieważ zawarty w nim kwas gamma-linolenowy (GLA) pobudza produkcję prostaglandyn, przyspieszających spalanie tłuszczu, a także zmniejszających poziom złego cholesterolu we krwi.
Dzięki właściwościom łagodzącym, przeciwzapalnym oraz przyśpieszaniu gojenia się ran zalecany jest w problemach ze skórą, np. przy trądziku, atopowym zapaleniu skóry czy łuszczycy. Zażywając preparaty z wiesiołka, nie tylko poprawisz stan skóry, ale i kondycję włosów oraz paznokci.
Jeśli wiesz, jak uciążliwe dla codziennego funkcjonowania są migreny, wprowadzając do diety olej z wiesiołka możesz znacznie złagodzić ich przebieg, a z czasem zmniejszyć częstotliwość ich występowania.
Wiesiołek pomoże osobom walczącym z nadciśnieniem, pierwszymi objawami reumatyzmu i stwardnienia rozsianego oraz u których zdiagnozowano miażdżycę lub cukrzycę. Dla mężczyzn ma niebagatelne znaczenie przy przeroście gruczołu krokowego.
Wiesiołek – rodzaj roślin zielnych z rodziny wiesiołkowatych. Należy do niego ok. 120 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej, Południowej a także szereg gatunków eurazjatyckich.
Kawa i napoje kofeinowe
Kawa jest środkiem pobudzającym i wywiera negatywny wpływ na zdrowie:
powoduje niepożądane podrażnienie błony śluzowej żołądka z towarzyszącą mu zgagą; ma szkodliwe dla zdrowia działanie na serce z częstoskurczem;
stymuluje układ nerwowy aż do wyczerpania; uzależnia i wywołuje nerwowość.
Ponadto szereg napojów zawierających kofeinę (czarna herbata, czekolada) i napoje typu cola wywołują dodatkowo długofalowy stres, który z góry przesądza o wyczerpaniu. Regularne spożywanie kofeiny może prowadzić do prawdziwych chorób psychicznych (kofeinizm), którym towarzyszą wahania nastroju, depresje i zaburzenia snu. Typowymi skutkami ubocznymi są bóle głowy, podrażnienie żołądka, pobudzenie czynności i biegunka.
Kawa 1 filiżanka = 85 – 150 mg kofeiny
czarna herbata 1 filiżanka = 6—75 mg kofeiny
gorąca czekolada 200 ml = 15 mg kofeiny
mleczna czekolada ½ tabliczki = 15 mg kofeiny
Nie należy się dziwić, gdy po wypiciu dwóch filiżanek porannej kawy palonej nagle czujemy się apatyczni. Kawa orkiszowa ma natomiast doskonały wpływ na trawienie, a poza tym podwyższa witalność. Drobne zmiany w przekąskach spożywanych między posiłkami również mogą wywrzeć duży wpływ na nasze zdrowie.
O każdej porze można zjeść:
jabłka, kompot z jabłek,
świeże owoce, desery,
produkty pełnoziarniste,
jogurt, soki owocowe
Rzadko lub nigdy:
pieczywo cukiernicze,
ciasta i torty,
solone orzeszki ziemne,
chipsy ziemniaczane,
cukierki,
czekolada,
napoje - cola
***
Zielona kawa. Na co pomaga? 8 właściwości green coffee
Zielona kawa – co to jest?
To po prostu kawa nieprzetworzona, czyli niepalona. Ziarenka kawy zielonej zostają jedynie oczyszczone z łuski nasiennej (poddane tzw. procesowi ekstrakcji). W rezultacie są dużo bardziej sprężyste niż ziarna popularnej kawy palonej, a także twardsze.
Z tego względu nie zalecamy mielić ich w domowym młynku. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest zakup kawy zielonej zmielonej. W sprzedaży dostępna jest jako blend (mieszanka) kaw ziarnistych: aromatycznej i łagodnej Arabiki połączonej z mocnym, gorzkim Robustem. To on wzbogaca kawę o aksamitnie gładką cremę, czyli piankę.
Owoce Arabiki. W zielonej kawie obecne są m.in. ziarna jednej z najszlachetniejszych odmian kawy. Arabika zawiera 2 x mniej kofeiny (0,9 -1,4%) niż Robusta, jest bardziej wymagająca w uprawie.
Niemniej jednak walory smakowe (niska goryczka, nikła kwasowość) oraz aromat – czekoladowy, orzechowy, karmelowy lub z nutami korzennymi czy nawet kwiatowymi (w zależności od miejsca pochodzenia) - sprawiają, że to właśnie Arabika jest najbardziej cenioną i poszukiwaną kawą na świecie.
To po prostu kawa nieprzetworzona, czyli niepalona. Ziarenka kawy zielonej zostają jedynie oczyszczone z łuski nasiennej (poddane tzw. procesowi ekstrakcji). W rezultacie są dużo bardziej sprężyste niż ziarna popularnej kawy palonej, a także twardsze.
Z tego względu nie zalecamy mielić ich w domowym młynku. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest zakup kawy zielonej zmielonej. W sprzedaży dostępna jest jako blend (mieszanka) kaw ziarnistych: aromatycznej i łagodnej Arabiki połączonej z mocnym, gorzkim Robustem. To on wzbogaca kawę o aksamitnie gładką cremę, czyli piankę.
Owoce Arabiki. W zielonej kawie obecne są m.in. ziarna jednej z najszlachetniejszych odmian kawy. Arabika zawiera 2 x mniej kofeiny (0,9 -1,4%) niż Robusta, jest bardziej wymagająca w uprawie.
Niemniej jednak walory smakowe (niska goryczka, nikła kwasowość) oraz aromat – czekoladowy, orzechowy, karmelowy lub z nutami korzennymi czy nawet kwiatowymi (w zależności od miejsca pochodzenia) - sprawiają, że to właśnie Arabika jest najbardziej cenioną i poszukiwaną kawą na świecie.
Skład zielonej kawy
W skład zielonej kawy wchodzi ponad 900 substancji aktywnych biologicznie. Pod tym względem bezsprzecznie góruje nad swoją siostrą - kawą paloną, której ziarna w trakcie procesu palenia tracą niestety sporo prozdrowotnych składników, przede wszystkim polifenoli. Co za tym idzie -właściwości.
Zielona kawa: skład (między innymi)
- olejki eteryczne,
- witaminy (z grupy B: B1, B2, B5, B9, B12; C),
- polifenole (m.in. kwas chlorogenowy),
- minerały (wapń, potas, sód, żelazo, fosfor, cynk, miedź).
Zielona kawa: właściwości odżywcze (w 100g produktu)
- białko – 11%,
- tłuszcze – 13%,
- cukry – 8%,
- błonnik – 24%,
- węglowodany – 3,3 g
- składniki mineralne – 7%.
Wartość energetyczna zielonej kawy wynosi 14 kalorii.
W skład zielonej kawy wchodzi ponad 900 substancji aktywnych biologicznie. Pod tym względem bezsprzecznie góruje nad swoją siostrą - kawą paloną, której ziarna w trakcie procesu palenia tracą niestety sporo prozdrowotnych składników, przede wszystkim polifenoli. Co za tym idzie -właściwości.
Zielona kawa: skład (między innymi)
- olejki eteryczne,
- witaminy (z grupy B: B1, B2, B5, B9, B12; C),
- polifenole (m.in. kwas chlorogenowy),
- minerały (wapń, potas, sód, żelazo, fosfor, cynk, miedź).
Zielona kawa: właściwości odżywcze (w 100g produktu)
- białko – 11%,
- tłuszcze – 13%,
- cukry – 8%,
- błonnik – 24%,
- węglowodany – 3,3 g
- składniki mineralne – 7%.
Wartość energetyczna zielonej kawy wynosi 14 kalorii.
Właściwości zdrowotne zielonej kawy
Jednym z najcenniejszych składników zielonej kawy jest oczywiście kofeina:
- wpływa na wzrost sprawności umysłowej,
- pobudza do działania, zwiększa motywację,
- opóźnia zmęczenie zarówno fizyczne, jak i psychiczne,
- stymuluje produkcję dopaminy – neuroprzekaźnika i „hormonu stresu”.
Wrażliwe jelita wbrew pozorom nie są przeszkodą do picia kawy. Wystarczy zmienić jej rodzaj – z czarnej na zieloną! Dzięki temu będziesz mógł cieszyć się działaniem kofeiny bez obawy o uciążliwe dolegliwości.
Kawa zielona w przeciwieństwie do czarnej palonej nie podrażnia żołądka. Możesz ją pić bez obawy o uciążliwe dolegliwości, co jest zasługą nieprzetworzonych ziarenek.
Równie cennym składnikiem kawy zielonej jest kwas chlorogenowy (stanowi aż 86% wszystkich przeciwutleniaczy w niej obecnych). Należy do polifenoli, których głównym zadaniem jest neutralizowanie wolnych rodników przyczyniających się do pojawienia się komórek nowotworowych. Co więcej, przeciwdziałają powstawaniu i rozwojowi chorób autoimmunologicznych (np. Parkinsona) czy neurologicznych (np. Alzheimera).
Kwas chlorogenowy stymuluje ponadto układ immunologiczny – odpornościowy – lepiej niż (znana z tego działania) witamina C. Jakby tego było mało, to na dodatek:
- działa moczopędnie,
- bierze udział w usuwaniu metali ciężkich z organizmu,
- reguluje gospodarkę węglowodanową zarówno u osób zdrowych, jak i diabetyków,
- pobudza produkcję przeciwciał klasy IgG odgrywających kluczową rolę w walce mikroorganizmami; w surowicy stanowią ok. 75% wszystkich przeciwciał (immunoglobulinów).
Kawa zielona ze względu na zawartość kwasu chlorogenowego zmniejsza łaknienie, dzięki czemu eliminuje ochotę na niezdrowe przekąski pomiędzy posiłkami. Jednocześnie redukuje ilość glukozy w jelitach - regularne picie naparu zmniejsza o ok. 7% ilość węglowodanów prostych (cukrów) wchłanianych przez organizm. W rezultacie zaczyna on czerpać energię ze zmagazynowanych zapasów tkanki tłuszczowej.
Czy to oznacza, że kawa zielona pomaga schudnąć? Na pewno nie możesz jej traktować jako cudownego remedium na zbędne kilogramy.
Zielona kawa sama z siebie nie wykazuje niestety właściwości odchudzających. Możesz jednak włączyć ją do swojej diety ze względu na obecność kwasu chlorogenowego. To jeden z polifenoli, który minimalizuje uczucie głodu, eliminuje chęć sięgania po niezdrowe przekąski, a jednocześnie zmniejsza przyswajalność w cukrów prostych.
ŹRÓDŁO; LINK
Jednym z najcenniejszych składników zielonej kawy jest oczywiście kofeina:
- wpływa na wzrost sprawności umysłowej,
- pobudza do działania, zwiększa motywację,
- opóźnia zmęczenie zarówno fizyczne, jak i psychiczne,
- stymuluje produkcję dopaminy – neuroprzekaźnika i „hormonu stresu”.
Kawa zielona w przeciwieństwie do czarnej palonej nie podrażnia żołądka. Możesz ją pić bez obawy o uciążliwe dolegliwości, co jest zasługą nieprzetworzonych ziarenek.
Równie cennym składnikiem kawy zielonej jest kwas chlorogenowy (stanowi aż 86% wszystkich przeciwutleniaczy w niej obecnych). Należy do polifenoli, których głównym zadaniem jest neutralizowanie wolnych rodników przyczyniających się do pojawienia się komórek nowotworowych. Co więcej, przeciwdziałają powstawaniu i rozwojowi chorób autoimmunologicznych (np. Parkinsona) czy neurologicznych (np. Alzheimera).
Kwas chlorogenowy stymuluje ponadto układ immunologiczny – odpornościowy – lepiej niż (znana z tego działania) witamina C. Jakby tego było mało, to na dodatek:
- działa moczopędnie,
- bierze udział w usuwaniu metali ciężkich z organizmu,
- reguluje gospodarkę węglowodanową zarówno u osób zdrowych, jak i diabetyków,
- pobudza produkcję przeciwciał klasy IgG odgrywających kluczową rolę w walce mikroorganizmami; w surowicy stanowią ok. 75% wszystkich przeciwciał (immunoglobulinów).
Kawa zielona ze względu na zawartość kwasu chlorogenowego zmniejsza łaknienie, dzięki czemu eliminuje ochotę na niezdrowe przekąski pomiędzy posiłkami. Jednocześnie redukuje ilość glukozy w jelitach - regularne picie naparu zmniejsza o ok. 7% ilość węglowodanów prostych (cukrów) wchłanianych przez organizm. W rezultacie zaczyna on czerpać energię ze zmagazynowanych zapasów tkanki tłuszczowej.
Czy to oznacza, że kawa zielona pomaga schudnąć? Na pewno nie możesz jej traktować jako cudownego remedium na zbędne kilogramy.
GOŹDZIKI (przyprawa) - właściwości lecznicze i zastosowanie
Goździki to suszone pąki kwiatowe goździkowca korzennego - wiecznie zielonego drzewa, które pochodzi z Azji. Właściwości tej przyprawy znane są już od ponad 2 tys. lat. Wówczas jej lecznicze działanie wykorzystywano w starożytnych Chinach, za czasów dynastii Han. Czterysta lat później kupcy arabscy przywieźli goździki do Wenecji, skąd dotarły do reszty mieszkańców Europy, którzy do dziś cenią lecznicze działanie goździków. Wynika ono przede wszystkim z zawartości eugenolu - substancji, która zmniejsza aktywność enzymów prowadzących do stanów zapalnych, hamuje rozwój infekcji drożdżowej, a nawet tempo rozwoju choroby nowotworowej. Poza tym goździk znalazł zastosowanie także w leczeniu innych dolegliwości.
NATURALNE
LEKARSTWO
MATKI BOŻEJ
NA PRZEZIĘBIENIE I GRYPĘ
SKŁAD ;
owoc głogu,
rumianek,
melisa,
miód,
goździki,
czosnek ,
sok z jabłek
SKŁAD I WYKONANIE NA 1 PORCJĘ (DAWKĘ) LEKU ;
1 łyżkę- owoc głogu,
1 łyżkę - rumianek,
1 łyżkę - melisa,
1 łyżeczkę miodu,
3 goździki, 3 ząbki czosnku,
łyżkę soku z jabłek...
Wszystkie z tych ziół to na ½ litra wody.
Dalej trzy goździki z ziołami wsypać do garnka.
Wszystkie z wymienionych ziół powinny być sypkie.
Gotować zioła z goździkami pięć minut .Gdy ugotujemy zioła,to przecedzamy to
wszystko do osobnego garnuszka. Już po przecedzeniu dodajemy łyżeczkę miodu oraz łyżkę naturalnego soku z jabłek. Na samym końcu należy pokroić na drobno trzy ząbki czosnku i wsypać do garnuszka.
Sok z jabłek, to najlepiej abyśmy mieli własnej produkcji.
PAMIĘTAJMY.
LEKARSTWO PIJEMY
RANO I WIECZOREM.
Herbatka ambrozja - na przeziębienie
skład;kwiat lipy,
kwiat bzu czarnego,
owoc jarzębiny,
ziele macierzanki,
ziele czombru
15 minut parzyć pop przykryciem
Herbatka hetmańska - na układ oddechowy
skład;
liść ślazu - 100 g
kwiat rumianku - 25 g
ziele majeranku - 25 g
liście babki lancetowatej - 50 g
nasiona kozieradki - 25 g
15 minut parzyć pop przykryciem
Herbatkę hetmańską...
Pić ciepłą zamiast zwykłej herbaty, leczy nadwyrężone struny głosowe, chrypkę, jest pomocna przy anginie czy trudnym do wyleczenia kaszlu, wszak regeneruje drogi oddechowe, przyspiesza tam usuwanie nagromadzonego śluzu, nawilża wysuszoną śluzówkę. Wzmacnia też system odpornościowy dzięki czemu skutecznie rozprawi się z chorobotwórczymi bakteriami i wirusami.
Figowiec pospolity (Ficus carica), zwany również drzewem figowym, to roślina znana i ceniona od tysiącleci [1]. Znajduje zastosowanie nie tylko w kuchni jako dodatek do potraw, ale także w medycynie. Owoce figowca charakteryzują się wysoką zawartością związków mineralnych oraz błonnika. Ich spożywanie przynosi korzyści dzięki substancjom usprawniającym pracę układu pokarmowego i związkom działającym przeciwzapalnie. Na rynku spożywczym możemy znaleźć figi pod różną postacią. Figi kupić możemy w postaci świeżych owoców, po suszone — siarkowane czy obsypane mąką ryżową.
Czy zatem warto wprowadzić je do swojej diety? Jeśli tak, które z oferowanych przez producentów, najlepiej wybrać? A przede wszystkim, jakie korzyści wynikają z ich regularnego spożywania? Dodatkowo odpowiemy na pytanie, jakie są różnice w spożywaniu tych owoców w formie świeżej a suszonej. Co więcej, dokładniej opiszemy ich działanie prozdrowotne oraz przedstawimy wartości odżywcze.
Figi — wygląd i pochodzenie
Ta cenna roślina należy do rodziny morwowatych (Moraceae) i występuje w licznych odmianach. Do rodzaju figowiec zalicza się ponad 1000 gatunków drzew, krzewów. Występują w strefie międzyzwrotnikowej i podzwrotnikowej.
Co ciekawe, figa pospolita żyje do 200 lat. Jest to małe drzewo liściaste lub okazały krzew dorastające do 7-10 metrów wysokości. Ma duże ciemnozielone, okrągłe liście. Owoce rośliny figowej są gruszkowatego kształtu. W trakcie dojrzewania, w zależności od odmiany, stają się one jasnozielone do fioletowo-brunatnych. Natomiast miąższ przyjmuje złoty lub czerwony kolor. Podczas dojrzewania zmienia się również smak owoców, począwszy od mdłego, do słodkiego i soczystego. Świeże figi są dostępne w sezonie – od późnego lata do wczesnej jesieni.
Figowiec pospolity naturalnie występuje w północno-zachodnich Indiach, Iranie. Znaleźć go możemy także na obszarze krajów śródziemnomorskich czy Maroko [1]. Oprócz naturalnych stanowisk, figi pozyskuje się także z upraw, między innymi w Kalifornii oraz Australii.
Odmiany figowca pospolitego
Do odmian figowca pospolitego należą figi adriatyckie i smyrneńskie [1]. Zbierane są na początku lata oraz jesienią. Figi adriatyckie, jak nazwa wskazuje, pochodzą z rejonu Morza Adriatyckiego. Są jasnozielone do jasnożółtych — nazywane czasami białymi figami. Kolor miąższu waha się od jasnoróżowego do jasnoczerwonego. Nie posiadają pestek. Za sprawą słodkiego smaku doskonale sprawdzają się jako deser owocowy. Znakomicie komponują się także z lodami lub jogurtem naturalnym.
Natomiast figi smyrneńskie uprawiane są w warunkach naturalnych. Oprócz tego to najbardziej wartościowe owoce cieszące się renomą na całym świecie [1]. Co ciekawe, do ich zapylenia potrzebny jest pyłek tzw. figi koziej — dzikiej z niejadalnymi owocami. Pyłek przenoszony jest na kwiaty żeńskie za pomocą małych owadów — błonkówek. To powoduje, że owoce tej odmiany są uważane za wyjątkowe. Co więcej, są lepsze w smaku niż figi adriatyckie.
Uprawa fig na świecie
Obecnie największymi producentami fig na świecie są Turcja, Grecja, Maroko oraz Stany Zjednoczone. Najbardziej cenione ze względu na walory smakowe są figi greckie i tureckie. To dzięki sprzyjającemu klimatowi do uprawy figowca pospolitego.
Figi greckie są naturalnie suszone na słońcu, bez żadnych dodatków chemicznych. Są one miękkie, charakteryzują się jasną skórką. Oprócz tego mają delikatnie słodki smak z nutą goryczki. Najważniejsze odmiany to „Kalamon” (Kalamata) i „Kimis”. Jeżeli na opakowaniu widzimy nazwę figi Kalamon lub Kalamata to mamy pewność, że są to owoce greckie, suszone w naturalnych warunkach.
W Turcji także znajdują się idealne warunki do uprawy fig. Nie bez powodu kraj ten jest światowym liderem w produkcji fig suszonych. Słynie z niepowtarzalnej jakości suszonych owoców odmiany „Sarilop”. Mają jasnobrązowy kolor, są miękkie. Niekiedy znajduje się na nich biały nalot, będący naturalnym znakiem dużej zawartości cukrów prostych. Podobnie jak w przypadku owoców greckich, figi tureckie także uprawiane są w sposób ekologiczny i suszone naturalnie, bez dodatków konserwantów.
Wartości odżywcze (zawartość w 100 g produktu)
Te egzotyczne owoce są zasobne w cenne wartości odżywcze. Przede wszystkim są doskonałym źródłem błonnika pokarmowego. Suszone figi zawierają go aż 12,9 g w 100 g produktu [3]. Wśród składników mineralnych dominują miedź, potas oraz mangan. Zarówno świeże, jak i suszone figi są skarbnicą witamin, między innymi witaminy A, C czy E [3].
Składnik odżywczy | Figi świeże | Figi suszone |
Energia | 74 kcal | 311 kcal |
Woda | 79,1 g | 15,2 g |
Białko | 0,75 g | 3,6 g |
Tłuszcz | 0,3 g | 1,2 g |
Węglowodany | 19,2 g | 65,1 g |
Błonnik pokarmowy | 2,9 g | 12,9 g |
Kwasy tł. nasycone | 0,06 g | 0,24 g |
Kwasy tł. jednonienasycone | 0,066 g | 0,26 g |
Kwasy tł. wielonienasycone | 0,144 g | 0,57 g |
Sód | 1 mg | 44 mg |
Potas | 232 mg | 938 mg |
Wapń | 35 mg | 203 mg |
Fosfor | 14 mg | 122 mg |
Magnez | 17 mg | 78 mg |
Żelazo | 0,37 mg | 3,3 mg |
Cynk | 0,15 mg | 0,66 mg |
Miedź | 0,07 mg | 0,287 mg |
Jod | 0,00 µg | 4,0 µg |
Mangan | 0,06 mg | 0,51 mg |
Witamina A | 7 µg | 13 µg |
β- karoten | 85 µg | 78 µg |
Witamina D | 0,00 µg | 0,00 µg |
Witamina E | 0,11 mg | 0,30 mg |
Tiamina | 0,06 mg | 0,12 mg |
Ryboflawina | 0,05 mg | 0,09 mg |
Niacyna | 0,4 mg | 1,5 mg |
Witamina C | 2 mg | 2,5 mg |
Witamina B6 | 0,113 mg | 0,00 mg |
Foliany | 0 µg | 0 µg |
Źródło: Tabele składu i wartości odżywczej wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, PZWL, Wyd. VII zmienione, 2020
Jaka jest wartość kaloryczna fig?
Figi są owocami o wysokiej kaloryczności. Zarówno suszone, jak i świeże zawierają głównie cukry — między innymi fruktozę i glukozę. Jednak to suszone figi zawierają zdecydowanie więcej kilokalorii niż te świeże, ponieważ 100 gram stanowi 311 kcal. Natomiast figi świeże, surowe mają o wiele mniejszą wartość energetyczną- 74 kcal w 100 gramach [3]. Dla przykładu część jadalna średniej wielkości surowej figi, czyli około 70 g zawiera 52 kcal. W przybliżeniu odpowiada to liczbie kilokalorii zawartych w jednym jabłku lub połowie szklanki coli. Garść surowych fig (240g) dostarcza już 178 kcal, co można porównać do kilokalorii, które obecne są w około 9 łyżeczkach cukru!
Figi jako wartościowe źródło składników mineralnych
Analizując tabele wartości odżywczych tych owoców, można stwierdzić, że są doskonałym źródłem składników mineralnych, jak potas, wapń czy magnez.
Na potwierdzenie tych doniesień, przeprowadzone zostało badanie. Jego wyniki opublikowano w czasopiśmie Public Health Nutrition. Dzięki temu sprawdzono wpływ spożycia suszonych fig na poziom składników mineralnych i odżywczych. W badaniu uczestniczyły osoby w wieku około 56 lat, które uzupełniły swoją dietę poprzez spożywanie suszonych fig przez 5 tygodni. Za pomocą tego eksperymentu potwierdzono wyższe spożycie Ca, K, Cu i Fe podczas fazy suplementacji figami [4]. W okresie diety z dodatkiem tych owoców wzrosło spożycie węglowodanów i błonnika. Zauważono wyeliminowanie przez badanych dodatkowych porcji deserów czy produktów zbożowych. Z pewnością można stwierdzić, że suszone figi są skarbnicą dobrze przyswajalnych składników mineralnych. Potencjalnie mogą wpływać na poziom wapnia, magnezu czy potasu w organizmie [4]. Jednak zauważono, że aby zbadać długofalowy wpływ spożycia fig na wzrost makro- i mikroelementów potrzebne są dalsze szczegółowe badania [4].
Dobrze przyswajalny błonnik
Figa jako niezbędny owoc zdrowej diety śródziemnomorskiej, na całym świecie uznawana jest za symbol długiego życia. Oprócz tego jest jednym z najważniejszych owoców pod względem wysokiej zawartości prozdrowotnych składników odżywczych.
W badaniu przeprowadzonym przez naukowca z Turcji wykazano, że zawartość rozpuszczalnego błonnika w figach pomaga kontrolować poziom cukru we krwi. Co ważne, obniża poziom cholesterolu we krwi oraz doskonale uzupełnia dietę, pomagając w utracie wagi u osób z nadwagą [5].
Nie bez przyczyny żywność bogata w błonnik pokarmowy może mieć pozytywny wpływ na kontrolę masy ciała. Warto więc w tym miejscu przytoczyć kolejne badanie, w którym obserwowano wpływ zwiększenia spożycia błonnika za pomocą suplementów na zmniejszenie spożycia energii przez kobiety [6].
Analizując wyniki tego badania, można stwierdzić, że figi są „słodkim sposobem” na schudnięcie dla osób na diecie redukcyjnej. Stanowią także ważną rolę w programie kontroli masy ciała.
Cukrzyca. Więcej szkody czy pożytku?
Słysząc słowo figa, głównie wyobrażamy sobie owoc w kształcie łzy lub gruszki z soczystym, czerwono- złotym miąższem. O liściach drzewa figowego, prawdopodobnie większość z nas, nie myśli jako o jadalnej części tej rośliny. Warto wiedzieć, że w niektórych kulturach liście figowe są powszechnie używane i stanowią główny składnik potraw. Wielokrotnie badano ich wpływ na organizm człowieka.
Dzięki pracy naukowców udowodniono, że mają one cenne właściwości przeciwcukrzycowe. Co więcej, mogą faktycznie zmniejszać ilość insuliny, która jest potrzebna osobom z cukrzycą do prawidłowego funkcjonowania organizmu [6]. Potwierdzono to w jednym z doświadczeń, w którym ekstrakt z liści figowych dodano do śniadania osób z cukrzycą insulinozależną. Za pomocą tego zabiegu, wywołano efekt obniżania poziomu insuliny [6].
Owoce figi zawierają także związki o działaniu przeciwzapalnym i przeciwutleniającym, czyli flawonoidy. Mogą być one szczególnie ważne i przydatne w łagodzeniu skutków ubocznych nasilenia cukrzycy. Przeprowadzono badanie na gryzoniach chorujących na cukrzycę [7].
Obserwowano również profil lipidowy surowicy, czynność nerek oraz czynność wątroby. Po podaniu niektórym gryzoniom alloksanu nastąpiło podwyższenie poziomu cukru w ich krwi, które uległo poprawie, dzięki zastosowaniu liści figowca. Oprócz tego zmniejszyły się powikłania występujące w związku z cukrzycą. Co więcej, hipercholesterolemia i hiperlipidemia były kontrolowane i skorygowane.
Dzięki tym obserwacjom można wnioskować, że owoce i liście figowca mogą skutecznie pomóc w poprawie stanu zdrowia. Skutkują zmniejszeniem skutków hiperglikemii spowodowanej cukrzycą. Szczególnie ciekawy jest związek między siłą przeciwutleniająca a zawartością błonnika fig i liści w przeprowadzonym badaniu [7].
Odpowiadając na wyżej zadane pytanie, te egzotyczne owoce z pewnością mogą być stosowane podczas walki z cukrzycą. Potwierdzają to liczne badania, w których zauważono ich właściwości przeciwcukrzycowe.
Zdolność antyoksydacyjna
Korzyści zdrowotne fig wynikają szczególnie z występowania w ich składzie antyoksydantów. Głównie za takie działanie odpowiadają kwasy fenolowe i flawonoidy– związki fitochemiczne obecne w figach. Ich największą zawartość zaobserwowano w figach suszonych, nieobranych.
Co więcej, ekstrakty odmian ciemnych zawierają większą ilość związków fenolowych niż odmiany jasne [8]. Jak wykazano w badaniu przeprowadzonym przez greckich uczonych, liście, owoce, a nawet korzenie drzewa figowego znane są ze szczególnych właściwości zdrowotnych. Przede wszystkim mają działanie przeciwpasożytnicze, przeciwgrzybiczne oraz przeciwnowotworowe.
Przyszłe analizy i wyniki doświadczeń powinny wykazać niezwykłe działanie ekstraktów figowych jako produktów spożywczych korzystnie wpływających na zdrowie człowieka [8].
Ochrona przed rakiem piersi po menopauzie
Jak wiemy, owoce figi zawierają bardzo cenny błonnik pokarmowy. Nie tylko pomaga on kontrolować poziom cukru czy cholesterolu we krwi. Wyniki badania z udziałem kobiet po menopauzie wykazały 34% zmniejszonego ryzyka raka piersi u osób spożywających najwięcej błonnika w porównaniu z tymi, które spożywają go najmniej [6]. Ponadto w grupie kobiet stosujących terapię hormonalną ryzyko raka było mniejsze nawet o 50%. Wyniki mówią same za siebie. Błonnik zawarty w figach, jabłkach czy daktylach jest szczególnie ważny dla naszego organizmu.
Poziom cholesterolu i stężenie triglicerydów
Suszone figi to skarbnica wielu właściwości prozdrowotnych. Jednak czy w przypadku osób z hiperlipidemią obniżają poziom cholesterolu i triglicerydów? Sprawdzili to naukowcy. Oceniali oni wpływ spożywania suszonych fig na lipidy w surowicy krwi u osób dorosłych z hiperlipidemią.
Mężczyźni i kobiety z podwyższonym poziomem cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości przez 5 tygodni dodawali do swojej diety figi. Stwierdzono, że stężenia cholesterolu lipoprotein i triglicerydów o niskiej i wysokiej gęstości nie różniły się w zależności czy osoba przyjmowała dietę zwykłą, czy tę z dodatkiem fig [9].
Analizując inne eksperymenty, które wykazują potencjalne skutki sercowo-naczyniowe, można zauważyć, że to liście figowe odgrywają szczególną rolę. W badaniach na zwierzętach [6] wykazano ich wpływ na poziom trójglicerydów, który został obniżony. Liście figowe hamowały również wzrost komórek rakowych. Jednak naukowcy nie ustalili dokładnie, które substancje zawarte w liściach odpowiadają za te niezwykłe efekty lecznicze.
Układ krążenia
Figi zawierają także związki korzystnie wpływające na układ krwionośny. Dzięki temu, że są dobrym źródłem potasu, pomagają kontrolować ciśnienie krwi. Osoby z niedoborem potasu, zwłaszcza spożywające pokarmy bogate w sód, mogą chorować na niebezpieczne dla zdrowia nadciśnienie. W badaniu Dietary Approaches to Stop Hypertension (DASH) jedna grupa spożywała porcje owoców i warzyw zamiast słodyczy [6]. Dodatkowo do diety wprowadzono niskotłuszczowe produkty mleczne. Taki sposób żywienia dostarczał więcej potasu, magnezu i wapnia. Druga grupa spożywała natomiast potrawy ubogie w owoce i warzywa oraz dania z wysoką zawartością nasyconych tłuszczów. Po 6 tygodniach trwania eksperymentu, u osób z dietą wzbogaconą o warzywa i owoce, spożywających między innymi figi, zaobserwowano obniżenie ciśnienia skurczowego, a także rozkurczowego krwi [6].
Zwyrodnienie plamki żółtej
Zapewne wielu z nas zna powiedzenie, że marchewki gwarantują zdrowie oczu. Jednak dane opublikowane w Archives of Ophthalmology [6] wskazują, że spożywanie 3 lub więcej porcji owoców dziennie może obniżyć ryzyko zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem o 36% w stosunku do osób spożywających mniej niż 1,5 porcji owoców. W badaniu naukowcy ocenili wpływ spożycia owoców zawierających substancje o charakterze antyoksydacyjnym.
Co zaskakujące, spożycie fig chroniło przed ciężką postacią tej choroby. Trzy porcje owoców dziennie. Dla jednego zdecydowanie za dużo, dla drugiego porcja niestanowiąca wyzwania. Wystarczy przygotować koktajl z owoców lub płatki zbożowe z dodatkiem fig pokrojonych w kostkę. Efekt prozdrowotny zdecydowanie przekonuje!
Dla kogo suszone figi? Przeciwskazania
Ze względu na wysoki indeks glikemiczny (duża zawartość cukrów prostych) figi suszone nie są polecane osobom chorującym na cukrzycę. W takim wypadku należy sięgać po nie z ostrożnością. Wysoka ilość błonnika pokarmowego sprawia, że osoby cierpiące na biegunkę również na ten czas powinny zrezygnować z tego przysmaku.
Jednak ze względu na wysoką zawartość wapnia i fosforu polecane są dzieciom i osobom starszym. Za sprawą tych składników mineralnych wpływają korzystnie między innymi na układ kostny. Suszone figi docenią także osoby zmagające się z zaparciami. Obecność błonnika pobudza pracę jelit, przyśpieszając ich perystaltykę.
Co więcej, suszone figi to dobre źródło potasu, który odgrywa ważną rolę w prawidłowej pracy układu krążenia. Osoby chorujące na nadciśnienie powinny wprowadzić do swojej diety te owoce, które pomagają kontrolować ciśnienie krwi.
Spożycie 2-3 owoców dziennie nie spowoduje nagłego wzrostu masy ciała przy odpowiednio zbilansowanej diecie i codziennej aktywności fizycznej. Suszone figi mają wiele właściwości prozdrowotnych, potwierdzonych licznymi badaniami. Ich regularne spożywanie i wprowadzenie do diety będzie dobrym i zdrowym wyborem.
Figi – świeże czy suszone?
Chociaż suszone figi dostępne są przez cały rok, to nic nie może równać się z niepowtarzalnym smakiem świeżych fig. Są soczyste, bardzo słodkie, a ich konsystencja to połączenie miąższu z chrupkością nasion. Dojrzałe figi zbiera się zwykle jesienią. Świeże figi coraz częściej możemy kupić i znaleźć wśród asortymentu polskich sklepów. Warto wiedzieć, na co zwracać uwagę podczas zakupów. Na pewno należy wybierać owoce o jędrnej i nieuszkodzonej skórce.
Cechą świeżych fig jest ich nietrwałość. Jako owoce są podatne na wszelkie uszkodzenia mechaniczne czy zachodzące procesy mikrobiologiczne. W związku z tym nie powinny być długo przechowywane w lodówce. Tracą wówczas swoje cenne walory smakowe, cechy organoleptyczne oraz przydatność użytkową. Co ważne, kupując świeże figi, mamy pewność, że nie posiadają w składzie dodatkowych substancji słodzących, konserwantów lub związków siarki.
Jednak figi suszone także mają swoje zalety. Przede wszystkim jest to produkt trwalszy niż figi świeże. Są doskonałą przekąską dla osób aktywnych fizycznie. Bez problemu można je zabrać, na przykład na spacer po górach czy wycieczkę rowerową. Co ważne, bogate są w cukry proste, które szybko się wchłaniają, dzięki czemu mogą być „zastrzykiem energii”.
Asortyment fig suszonych na rynku
Na półkach sklepowych znajdziemy figi suszone pochodzące od różnych producentów. Robiąc zakupy, możemy spotkać między innymi figi suszone bezglutenowe, bez cukru, niesiarkowane czy obsypane w mące ryżowej. Te lekko oprószone mąką ryżową smakują tak samo, jak zwykłe figi suszone. Dodawana jest ona tylko po to, aby figi nie skleiły się ze sobą. Jest praktycznie niewyczuwalna i nie ma wpływu na smak produktu.
Analizując produkty na półkach sklepowych, wybierajmy figi suszone, które w 100% zawierają w składzie tylko te owoce. Niektórzy producenci używają siarczanów, aby wydłużyć przydatność do spożycia w sposób sztuczny. Dlatego starajmy się zwracać uwagę na skład produktów, które kupujemy oraz wybierajmy te od zaufanych producentów i z ekologicznych upraw. Dobrym wyborem będą figi greckie i tureckie, suszone naturalnie na słońcu, bez żadnych dodatków i konserwantów.
Jak jeść figi?
Świeże figi przed spożyciem należy dokładnie umyć i delikatnie usunąć szypułkę. Suszone najlepiej spożywać bezpośrednio, ale można wcześniej namoczyć je w wodzie na kilka minut, aby były bardziej soczyste i miękkie.
Figi, zarówno suszone, jak i świeże to produkt o wszechstronnym zastosowaniu. Stanowią zdrową i pożywną przekąskę. Są doskonałym zamiennikiem słodyczy. Warto sięgać po nie między posiłkami, zapewnią uczucie sytości. Oprócz tego mogą być składnikiem kremów, dodatków do ciast czy deserów. Świeże figi warto wykorzystać do produkcji nalewek, soków, syropów czy dżemów. Natomiast suszone są niezbędnym składnikiem porannej owsianki czy musli. Stanowią smaczne połączenie z orzechami, tworząc pełnowartościowy posiłek. Pomimo tego, że znakomicie smakują bez dodatków, wzbogacają smak wielu dań oraz nadają im charakterystycznego aromatu. Doskonale komponują się z kozim serem i szpinakiem w sałatkach czy daniach mięsnych.
Podsumowanie
Owoce figowca pospolitego, znane ludziom od starożytności, to bogactwo cennych składników mineralnych i odżywczych. Figi regularnie spożywane korzystnie wpłyną na nasz organizm. Co najważniejsze, związki obecne w tych owocach pomogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe. Oprócz tego mogą chronić przed rozwojem groźnych schorzeń. Badania potwierdzające korzyści, które wynikają ze spożywania tych owoców o charakterystycznym, niezwykłym smaku przekonują do wprowadzenia ich na stałe do diety.
Bibliografia:
- Karczmarczuk, R. (2013). Figowce użyteczne i dekoracyjne. Wszechświat, 114(01-03), 34-37
- https://pl.abcdef.wiki/wiki/Common_fig
- Przygoda, B., Kunachowicz, H., Nadolna, I., & Iwanow, K. (2020). Tabele składu i wartości odżywczej wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, PZWL, Wyd. VII zmienione
- Alshaeri, K., H., Natto, S., Z., Tonstad, S., Haddad, E., & Jaceldo-Siegl, K. (2014). Effect of dried Californnia Mission figs on mineral status and food replacement. Public Health Nutrition, 8(6), 1135-1140
- Caliskan, O. (2015). Mediterranean Figs (Ficus carica L.) Functional Food Properties. The Mediterranean Diet, pp. 629-637
- http://whfoods.org/genpage.php?tname=foodspice&dbid=24#healthbenefits
- El- Shobaki, F.A., El- Bahay, A.M., Esmail, R.S.A., El-Megeid, A.A.A. & Esmail, N.S. (2010). Effect of figs fruit (Ficus carica L.) and its leaves on hyperglycemia in alloxan diabetic rats. World Journal of Dairy & Food Sciences, 5(1), 47-57
- Arvaniti, S.O., Samaras, Y., Gatidou, G., Thomaidis, S.N. & Stasinakis, S.A. (2019). Review on fresh and dried figs: Chemical analysis and occurrence of phytochemical compounds, antioxidant capacity and health effects. Food Research International, 119, pp. 244-267
- Peterson, J.M., Montgomery, S., Haddad, E., Kearney, L. & Tonstad, S. (2011). Effect of Consumption of Dried California Mission Figs on Lipid Concentrations. Annals of Nutrition and Metabolism, 58:232-238 źródło - LINK
Skład: Biedrzeniec
pomocny w przewlekłych schorzeniach górnych dróg oddechowych,
działa wspomagająco w przewlekłym nieżycie żołądka i jelit, dolegliwościach wątrobowych, schorzeniach pęcherza i dróg moczowych.
Bodziszek
przyspiesza regenerację komórek,
stosowany w chorobach krążeniowych i reumatycznych oraz wspomagająco w chorobach wyniszczających organizm, jak zanik mięśni, stwardnienie rozsiane, guzy nowotworowe czy choroby psychiczne.
Czystek
Odtruwa organizm, usuwa wolne rodniki, zapobiega chorobom nowotworowym i starzeniu się skóry.
Ułatwia leczenie boreliozy, atopowego zapalenia skóry, wrzodów i ran poparzeniowych.
"Biedni rycerze"
1/2 filiżanki mleka
1 jajko
pokrojony na kromki biały chleb orkiszowy
Jajko zmieszać z mlekiem i ubić.
W mieszance zanurzyć chleb orkiszowy, następnie usmażyć na oleju na patelni.
Podawać z cukrem i cynamonem, musem pigwowym, cytryną lub syropem klonowym.
BUK POSPOLITY
Buk jest łatwy do rozpoznania nawet przez laika. Jego gładka, srebrzysta kora połyskuje w promieniach słońca. Wyrasta do 40 metrów, potrafi żyć do 160 lat.
Z punktu widzenia leczniczego najwartościowsze owoce buku, zwane bukwami.
Są to jak gdyby orzeszki umieszczone w brązowej łupinie, która od sierpnia do października pęka na 4 części, a owoce wypadają.
Bukwy spośród wszystkich owoców, warzyw i wszystkich innych produktów jadalnych są najbardziej kwasotwórczego i niezwykle bogate w łatwo przyswajalne żelazo, magnez i wapń.
Ponadto w swoim składzie mają fosfor, potas i nieco soli mineralnych.
Natomiast w liściach występuje kwas fenolowy, saponiny i flawonoidy.
Surowce z buka można używać pomocniczo przy żylakach, trądziku różowatym, chorobach wrzodowych, reumatyzmie, liszajach, nadmiernych krwawieniach miesiączkowych.
Pozytywna energia buka dodaje nam sił duchowych i rozjaśnia umysł.
Zasili chęcią do życia i pomoże zwalczać ból. Zatem przytulać się do tego drzewa powinny osoby narażone przez stres i z kłopotami sercowymi.
Wczesną wiosną można wykorzystywać do sałatek młode liście buka, które w smaku są podobne do szczawiu. Angina – żuć kilka razy w ciągu dnia świeże liście buka . Taki zabieg można także stosować przy innych stanach zapalnych jamy ustnej i przy bólach zębów.
Organizm (wzmocnienie) – napełnić słoik jak najmłodszymi liśćmi buka i zalać je dżinem, tak żeby je przykrył.
Po 2 tygodniach odcedzić, dodać cukru i brandy do smaku, dobrze rozmieszać i odstawić na około 2 tygodnie.
Po tym okresie zażywać po 15-20 ml2 razy dziennie.
Żołądek (nieżyt) – przez 15-20 minut parzyć pod przykryciem łyżeczkę suszu liści buka . Pić w razie konieczności 1-2 razy dziennie po ¼ szklanki.
Nalewka bukowa – 400 ml wódki zalać ½ szklanki liści buka i odstawić na 14 dni w zamkniętym naczyniu. Po tym okresie przecedzić i przefiltrować przez gęstą gazę. Zażywać 3 razy dziennie po 1-2 łyżeczki przy różnego rodzaju osłabieniu i stanach pooperacyjnych.
Można stosować też zewnętrznie przy chorobach skóry.
Jezus do Marii 23 września 2021 - translator
23 września 2021 -Jezus: Tym którzy żyją beze mnie powiedz- I na nic ci się nie przyda posiadanie kryjówek i schronienia, ponieważ koniec cię ogarnie bez względu na to, gdzie jesteś. Wszystko zostanie ci odebrane, wszystko to stracisz.
Ci, którzy są wierni i całkowicie Mi oddani, otrzymają wszystko, to znaczy: spełnią się w nich moje obietnice obiecanego dziedzictwa i zostaną wywyższeni.
Moje dziecko. Moje słodkie dziecko. Proszę powiedz dzieciom, że je kocham. Opowiedz im o Mnie, o ich Jezusie w agonii. Amen.
Moje dziecko. Moje słodkie dziecko. Proszę, powiedz ludziom, aby się modlili. Tylko przez wszystkie wasze modlitwy Ojciec przyniesie ulgę, tylko modlitwą będziecie mogli pokonać zło. Kto się nie modli, zginie, ale kto modli się w czystym, uczciwym i szczerym sercu, należy powiedzieć:
Wkrótce rozpozna owoce swoich modlitw, ponieważ każdy, kto naprawdę jest ze mną, zostanie poprowadzony przez ten czas końca. Nie będzie się bał, a zły nie będzie mógł go pochwycić. Będzie pod moją i ojca ochroną i nie będzie miał się czego obawiać.
Ci, którzy są naprawdę ze mną, to ci z was, którzy się we mnie cieszą. Ich serca są pełne błogości i oczekują na Mnie, na swojego Pana i Zbawiciela. Mój powrót jest bliski i wiesz o tym. Są przygotowani i całkowicie ufają Mnie, swojemu Jezusowi.
Ale kto jest ode mnie daleki, niech powie:
Gromadzenie zapasów na nic ci się nie przyda, bo nie będziesz mógł ich użyć.
Na nic wam się nie przyda konkluzja, gromadzenie i zachowywanie dla siebie ziemskich papierów wartościowych, ponieważ będą one bezwartościowe.
Gromadzenie ziemskich bogactw na nic ci się nie przyda, ponieważ zostaną ci odebrane.
I na nic ci się nie przyda posiadanie kryjówek i schronienia, ponieważ koniec cię ogarnie bez względu na to, gdzie jesteś. Wszystko zostanie ci odebrane, wszystko to stracisz.
Ale ci, którzy są naprawdę ze Mną, którzy są wierni i całkowicie Mi oddani, otrzymają wszystko, to znaczy: spełnią się w nich moje obietnice obiecanego dziedzictwa i zostaną wywyższeni, za co obiecuje Mój Ojciec (to). będzie i to, co obiecuję, będzie i co obiecuje Moja Najświętsza Matka.
Tak więc ci, którZY nie jesteście ze mną, nawróćcie się, aby obudzić tych, którzy nie oddali mi się całkowicie i zawrócić, tych, którzy są przywiązani do rzeczy ziemskich, ponieważ jest to przemijające i nic wam tego nie przyniesie.
Przygotujcie się, waszą duszę, na wieczność w chwale, ponieważ tylko gotowi wejdą do Nowego Raju, tylko gotowi zostaną podniesieni do Nowego Królestwa, które jest gotowe i otwiera swe bramy, gdy tylko nadejdzie Czas. Chodź. Upewnij się, że wszystko jest bardzo blisko.
Ze szczerą, szczerą i głęboką miłością do wszystkich moich dzieci, waszego Jezusa na krzyżu. Amen.
Ujawnij to, moje dziecko. To jest bardzo ważne. Amen. wiadomość 1319
23 września 2021 -Jezus:
Ci, którzy są wierni i całkowicie Mi oddani, otrzymają wszystko, to znaczy: spełnią się w nich moje obietnice obiecanego dziedzictwa i zostaną wywyższeni.
Moje dziecko. Moje słodkie dziecko. Proszę powiedz dzieciom, że je kocham. Opowiedz im o Mnie, o ich Jezusie w agonii. Amen.
Moje dziecko. Moje słodkie dziecko. Proszę, powiedz ludziom, aby się modlili. Tylko przez wszystkie wasze modlitwy Ojciec przyniesie ulgę, tylko modlitwą będziecie mogli pokonać zło. Kto się nie modli, zginie, ale kto modli się w czystym, uczciwym i szczerym sercu, należy powiedzieć:
Wkrótce rozpozna owoce swoich modlitw, ponieważ każdy, kto naprawdę jest ze mną, zostanie poprowadzony przez ten czas końca. Nie będzie się bał, a zły nie będzie mógł go pochwycić. Będzie pod moją i ojca ochroną i nie będzie miał się czego obawiać.
Ci, którzy są naprawdę ze mną, to ci z was, którzy się we mnie cieszą. Ich serca są pełne błogości i oczekują na Mnie, na swojego Pana i Zbawiciela. Mój powrót jest bliski i wiesz o tym. Są przygotowani i całkowicie ufają Mnie, swojemu Jezusowi.
Ale kto jest ode mnie daleki, niech powie:
Gromadzenie zapasów na nic ci się nie przyda, bo nie będziesz mógł ich użyć.
Na nic wam się nie przyda konkluzja, gromadzenie i zachowywanie dla siebie ziemskich papierów wartościowych, ponieważ będą one bezwartościowe.
Gromadzenie ziemskich bogactw na nic ci się nie przyda, ponieważ zostaną ci odebrane.
I na nic ci się nie przyda posiadanie kryjówek i schronienia, ponieważ koniec cię ogarnie bez względu na to, gdzie jesteś. Wszystko zostanie ci odebrane, wszystko to stracisz.
Ale ci, którzy są naprawdę ze Mną, którzy są wierni i całkowicie Mi oddani, otrzymają wszystko, to znaczy: spełnią się w nich moje obietnice obiecanego dziedzictwa i zostaną wywyższeni, za co obiecuje Mój Ojciec (to). będzie i to, co obiecuję, będzie i co obiecuje Moja Najświętsza Matka.
Tak więc ci, którZY nie jesteście ze mną, nawróćcie się, aby obudzić tych, którzy nie oddali mi się całkowicie i zawrócić, tych, którzy są przywiązani do rzeczy ziemskich, ponieważ jest to przemijające i nic wam tego nie przyniesie.
Przygotujcie się, waszą duszę, na wieczność w chwale, ponieważ tylko gotowi wejdą do Nowego Raju, tylko gotowi zostaną podniesieni do Nowego Królestwa, które jest gotowe i otwiera swe bramy, gdy tylko nadejdzie Czas. Chodź. Upewnij się, że wszystko jest bardzo blisko.
Ze szczerą, szczerą i głęboką miłością do wszystkich moich dzieci, waszego Jezusa na krzyżu. Amen.
Ujawnij to, moje dziecko. To jest bardzo ważne. Amen.
TRZECI SEKRET FATIMSKI
Najświętsza Maryja Panna ukazała się trojga dzieciom w 1917 roku w Fatimie w Portugalii.
Objawienie się Matki Bożej w Fatimie zostało oficjalnie uznane przez Kościół Katolicki. Jedna z dziewczynek Łucja, po śmierci Franciszka i Hiacynty wstąpiła do zakonu klauzurowego w Coimbrze – Portugalia.
Łucja zmarła 11 lutego 2005 roku.
Siostra Łucja przesłała trzeci sekret Ojcu Świętemu Piusowi II, aby objawił go światu.
Papież przeczytał go z przerażeniem, ale go nie objawił. To samo uczynili następni Papieże, aby nie wzbudzać w świecie paniki i lęku. Po śmierci Łucji trzeci sekret został ujawniony, oczywiście nie po to, aby straszyć ludzi,
lecz po to aby ludzie byli przygotowani na to wydarzenie. Matka Boża powiedziała do Łucji: „Objawiam światu to, co ma się zdarzyć między 1950, a 2012 rokiem. Ludzkość zaniedbuje Przykazania Boże. Szatan zawładnął światem, siejąc nienawiść wśród ludzi i niezgodę. Państwa produkują broń śmiercionośną, która jest zdolna zniszczyć ziemię w kilka minutach. Większa połowa ludzkości będzie w tragiczny sposób zniszczona przez wojnę atomową.
Powstanie wielki konflikt religijny, Islam przypuści atak na Chrześcijaństwo. Powstaną wielkie zgorszenia w Kościele i w zakonach. Bóg dopuści na ludzkość grady, ostre zimy, upalne lata, powodzie, ogień, trzęsienia ziemi, czas nieprzychylny, katastrofy, które powoli będą wykańczać ziemię. Te wszystkie zdarzenia mają się dokonać przed rokiem 2-12 – tym. Matka Boża powiedziała też: „Praktykujcie uczynki miłosierdzia wobec potrzebujących. Wszyscy którzy nie będą spełniali tych uczynków, nie przeżyją katastrofy. Kara jaką Bóg zamierza zesłać na grzeszną ludzkość jest niewyobrażalna.
Bóg ukarze surowo wszystkich, którzy odrzucili Jego Przykazania, Wzywam wszystkich, aby zbliżyli się do Chrystusa, który – jest światłością świata. Ojciec Augustyn, który mieszka w Fatimie, otrzymał od Papieża Pawła VI pozwolenie na odwiedzenie Siostry Łucji w Koimbrze i ona powiedziała mu: „Ojcze – Matka Boża jest bardzo smutna, ponieważ mało kto zainteresował się Jej przepowiedniami z 1917 roku.
Wierz mi ojcze, kara Boska przyjdzie wkrótce. Wiele dusz się zatraci i wiele państw zniknie z powierzchni ziemi. Jeżeli ludzie się nawrócą i zaczną pokutować, modląc się i praktykować uczynki miłosierdzia, świat może być ocalony. A gdy się nie nawróci to zginie. Już czas, aby orędzie Matki Bożej dać poznać wszystkim, zwłaszcza rodzinom, krewnym, przyjaciołom, znajomym. Zacznijcie się modlić i czynić pokutę, bo tylko krok dzieli nas od katastrofy. Kiedy będzie się mówić dużo o pokoju katastrofa przyjdzie. Pewien człowiek, który zajmuje w świecie wysokie stanowisko, zostanie zabity i to wywoła wojnę atomową, która spowoduje straszne zniszczenia w świecie. Ciemność ogarnie ziemię przez trzy dni – 72 godziny. Przed katastrofą noc będzie bardzo zimna i silne wiatry, ludzi ogarnie niepokój i zacznie się trzęsienie ziemi, które będzie trwać kilka godzin. Wiatr przyniesie gaz i rozprzestrzeni po świecie. Słońce nie będzie widoczne. Ci, którzy czczą Matkę Najświętszą i rozpowszechnili Jej orędzie nie potrzebują się bać niczego, Ona ich uchroni od katastrofy. Co należy czynić, gdy się to stanie? W domu przygotować mały ołtarzyk, na nim postawić krzyż i figurę Matki Bożej, być w domu, uklęknąć i przepraszać Boga za grzechy, odmówić wierzę w Boga Ojca i Różaniec i po każdej dziesiątce dodać: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego i zaprowadź wszystkie dusze do Nieba i pomóż tym, które najbardziej potrzebują Twojego Miłosierdzia. Jezu ufam Tobie! Dom powinien być zamknięty i nikogo obcego nie wpuścić do domu. Drzwi i okna mają być zamknięte, z nikim nie rozmawiać, tylko się modlić. Zapalić poświęconą świecę która ma się palić przez trzy dni, bo innego światła nie będzie w tym czasie. Nie wychodzić z domu pod żadnym pretekstem, aż się wszystko unormuje. Mieć przynajmniej trzy świece w domu, woskowe. Po odmówieniu Różańca dodać słowa: „Dziewico Maryjo strzeż nas, kochamy Cię, zbaw nas i świat.” Trzeba mieć w domu wodę święconą i nią pokropić dom zwłaszcza drzwi i okna. Ci, którzy uwierzą moim słowom i rozpowszechnią je nie potrzebują obawiać się niczego. Mów o tym innym póki czas. Ci, którzy będą milczeć o tym będą odpowiedzialni za tych, którzy nie zostali poinformowani i zginęli. Trzeba pamiętać, że Bóg jest nieskończenie miłosierny! Jego słowa upomnienia nie należy uważać jako zagrożenie, lecz jako – ojcowskie upomnienia.
Święty zakonnik Pio o naszych czasach
W Wielkim Tygodniu 1963 roku kilkakrotnie wołał głośno: "Pomóżcie mi modlić się! Ja już więcej nie mogę...Nie wiecie, jak strasznymi stoimy karami, czasami.
Fragment Orędzia Matki Bożej z Akity
Ojciec ześle straszliwą karę na całą ludzkość. Będzie to kara większa niż potop; taka, jakiej nikt nigdy przedtem nie widział. Ogień spadnie z nieba i zmiecie z powierzchni ziemi wielką część ludzkości, zarówno dobrych, jak i złych, nie oszczędzając ani kapłanów, ani świeckich. Pozostali przy życiu poczują się tak opuszczeni, że będą zazdrościć umarłym. Jedyną bronią, jaka wam pozostanie, będzie Różaniec Święty i Znak dany przez mojego Syna. Każdego dnia odmawiajcie modlitwę różańcową. Odmawiajcie Różaniec Święty za papieża, biskupów i kapłanów.
Dzieło szatana przeniknie nawet do Kościoła Świętego, w taki sposób, że ujrzycie, jak kardynałowie występują przeciw kardynałom, biskupi przeciw biskupom. Kapłani, którzy mnie czczą, będą w pogardzie u innych i wystąpią przeciwko nim ich współbracia. Kościoły i ołtarze zostaną splądrowane. Kościół będzie pełen zwolenników kompromisu, a demon skłoni licznych księży oraz wiele osób konsekrowanych do porzucenia służby Bożej.
Szczególnie zajadle wystąpi szatan przeciw duszom poświęconym Bogu. Myśl o utracie tak wielu dusz jest przyczyną mojego smutku. Jeśli zwiększy się liczba i ciężar grzechów, nie będzie już dla nich przebaczenia.
BYĆ I MIEĆ
→ SOLLICITUDO REI SOCIALIS, EVANGELIUM VITAE
Skala wartości, według której dobra duchowe wiodą prym nad materialnymi. Jan Paweł II konsekwentnie naucza o prymacie „być” przed „mieć”.
W encyklice Sollicitudo rei socialis przypominał, że posiadanie dóbr samo przez się nie doskonali człowieka, jeśli nie przyczynia się do wzbogacenia jego „być”. Zwrócił uwagę, że jedna z największych niesprawiedliwości współczesnego świata polega na tym, że stosunkowo nieliczni posiadają wiele, a wielu nie posiada prawie nic. Podkreśla jednocześnie, że „zło nie polega na »mieć« jako takim, ale na takim »posiadaniu«, które nie uwzględnia jakości i uporządkowanej hierarchii posiadanych dóbr” (SRS 28). Jednak według Papieża te dwie wartości wcale nie muszą się nawzajem wykluczać.
Posiadanie rzeczy i dóbr nie jest niczym złym, pod warunkiem, że służy rozwojowi i wzbogaceniu prawdziwego człowieczeństwa. Tymczasem niesprawiedliwy podział dóbr pierwotnie przeznaczonych dla wszystkich jest źródłem zupełnie innego stanu. Bogaci, do których należy większość dóbr, bardzo często nie potrafią prawdziwie „być, ponieważ ogarnięci są kultem posiadania. Z drugiej strony jest coraz więcej ludzi, którzy nie mają prawie nic i nie są w stanie realizować swojego zasadniczego powołania ludzkiego z powodu braku niezbędnych środków materialnych. Pewna ilość dóbr materialnych jest konieczna do życia i rozwoju. Powinny być one dostępne dla wszystkich mieszkańców świata. Trzeba jednak pamiętać, że choć są one niezbędne, aby „być, nie mogą jednak stać się najważniejszym celem człowieka, bo wtedy mu „bycie” uniemożliwią. Nie należy się martwić o to, co wybrać: „być” czy „mieć”, ale o to, żeby pomiędzy owym „być” i „mieć” zachować właściwe proporcje.
W encyklice Evangelium vitae Jan Paweł II pisał, że przyjęcie nowego stylu życia, opartego na prymacie „być” nad „mieć”, jest niezbędne do odnowy całej kultury. Jest to bowiem właściwa skala wartości, która domaga się zmiany postawy, „z obojętności na zainteresowanie drugim człowiekiem oraz z odrzucenia go na akceptację” (EV 98).
O prymacie być na mieć Papież wypowiadał się także w czasie swoich pielgrzymek do Polski, szczególnie na spotkaniach z młodzieżą. W 1987 roku na Westerplatte, na przykładzie fragmentu Ewangelii o bogatym młodzieńcu, tłumaczył młodym, że pragnienie, aby bardziej mieć, może przeszkodzić, aby bardziej być.
„Droga, (…) jaką wskazywał Chrystus, do tego prowadziła: aby bardziej być.
Zawsze do tego prowadzą wskazania Ewangelii. W każdym bez wyjątku zawodzie czy powołaniu – wezwanie Chrystusa do tego prowadzi” (Westerplatte, 12,06.1987).
Podczas swojego pierwszego pobytu we Francji 2.06.1980 na forum UNESCO mówił” „Pierwszym i istotnym zadaniem kultury jest wychowanie, by człowiek stawał się bardziej człowiekiem, by mógł bardziej być nie tylko z innymi, ale i dla innych”.
„Wszystko, co człowiek ma, o tyle jest ważne dla kultury, o tyle jest kulturotwórcze, o ile człowiek przez to, co posiada, może równocześnie pełniej być jako człowiek. „Być« nie wyklucza »mieć«. Kultura materialna powinna być środkiem prowadzającym do celu. »Mieć« pełni względem „być« i »działać« rolę służebną. Mówiąc konkretnie, oznacza to szerzenie kultury solidarności, obejmującej całą wspólnotę”.
(spotkanie z intelektualistami, Santiago, 3.04.1987)
źródło ;
WIELKA ENCYKLOPEDIA JANA PAWŁA II
TOM III B-C
Nauczanie świętego Jana Pawła II - Wolność
Wybrane cytaty
- Człowiek jest powołany do wolności.
- Nie ma wolności bez odpowiedzialności i bez umiłowania prawdy.
- Wolność jest człowiekowi dana i zadana, by ukazywała prawdę o dobru.
- W przykazaniu miłości Boga i człowieka wolność znajduje najpełniejsze urzeczywistnienie, bo jest ona dla miłości.
- Jeśli człowiek chce być wolny, musi budować swoją wolność na fundamencie obiektywnej prawdy.
- Wolność jest wielkim dobrem wówczas, kiedy umiemy świadomie jej używać do tego wszystkiego, co jest prawdziwym dobrem.
- Chrystus uczy, że najwspanialszym wypełnieniem wolności jest miłość, która urzeczywistnia się w oddaniu i służbie.
- Prawdziwie wolny jest ten, kto potrafi stawiać sobie ograniczenia.
- To co w pierwszej chwili wygląda na ograniczenie, w rzeczywistości może okazać się przestrzenią prawdziwej wolności.
- Kluczową sprawą dla pokoju jest kwestia wolności religijnej.
- Człowiek jest wolny, ponieważ ma zdolność wyboru.
- Być wolnym, to móc i chcieć wybierać, to żyć zgodnie ze swym sumieniem.
- Wolność nie daje nieograniczonych przywilejów. Kto tak ją pojmuje, naraża wolność na śmiertelny cios.
- Człowiek wolny jest przede wszystkim zobowiązany do prawdy.
- Nie ma wolności bez prawdy.
- Nie ma wolności bez miłości.
- Nie ma wolności bez solidarności.
- Nie ma wolności bez ofiar.
- Nie ma wolności bez sprawiedliwości.
- Idea wolności może być przeniesiona w realia życia tylko tam, gdzie ludzie wspólnie są o niej przekonani i nią przeniknięci, świadomi niepowtarzalności i godności człowieka oraz jego odpowiedzialności przed Bogiem i ludźmi.
- Tam – i tylko tam – gdzie wspólnie opowiadają się za wolnością i walczą o nią solidarnie, może ona zapanować i przetrwać.
- Wolności jednostki nie da się oddzielić od wolności wszystkich innych ludzi.
- Wolność jest w niebezpieczeństwie tam, gdzie ludzie ograniczają swe spojrzenia tylko do kręgu własnego życia i nie są gotowi angażować się bezinteresownie na rzecz innych.
- Wolność przeżywana solidarnie wyraża się w działaniu na rzecz sprawiedliwości w dziedzinie politycznej i społecznej, i kieruje wzrok ku wolności innych.
- Wolność wymaga wielkoduszności i gotowości do ofiar, wymaga czujności i odwagi.
- Wolność jest niezwykle cenną wartością, za którą trzeba płacić wysoką cenę.
- Nikt nie może się uchylać od osobistej odpowiedzialności za wolność.
Czujesz się osamotniony. Postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny.
Święty Jan Paweł II
Liberalizm jest grzechem!
Liberalizm jest herezją w płaszczyźnie doktrynalnej, ponieważ stanowi formalne i uporczywe odrzucenie wszelkich dogmatów chrześcijańskich w ogólności. Odrzuca on wszelkie dogmaty razem wzięte i podstawia w to miejsce opinię, niezależnie od tego, czy będzie to opinia doktrynalna, czy też negującą doktrynę. W konsekwencji odrzuca on w szczególności każdą doktrynę. Gdybyśmy zbadali szczegółowo wszystkie doktryny czy dogmaty, które w obrębie liberalizmu zostały odrzucone, to stwierdzilibyśmy, że w taki czy w inny sposób odrzucono każdy dogmat chrześcijański — od dogmatu o wcieleniu po dogmat o nieomylności.
Niemniej jednak liberalizm sam w sobie jest dogmatyczny; właśnie w deklaracji swojego własnego podstawowego dogmatu — dogmatu absolutnej niezależności rozumu indywidualnego i społecznego odrzuca on wszystkie dogmaty chrześcijańskie w ogólności. Dogmat katolicki jest autorytatywną deklaracją prawdy stanowiącej konsekwencję Objawienia — przez jej nieomylnie ustanowionego wyraziciela (Papieża]. Zakłada to logicznie posłuszną akceptację dogmatu ze strony jednostki i społeczeństwa. Liberalizm odmawia uznania tego rozumowego posłuszeństwa i odrzuca autorytet. Deklaruje on suwerenność rozumu jednostkowego i społecznego, osadzając racjonalizm na tronie autorytetu. Nie zna dogmatów poza dogmatem pewności siebie. Dlatego jest on herezję, podstawową i zasadniczą, buntem intelektu ludzkiego przeciwko Bogu.
Wynika stąd, że liberalizm odrzuca absolutną władzę sądowniczą Jezusa Chrystusa, który jest Bogiem, nad jednostkami i nad społeczeństwem i w konsekwencji odrzuca władzę sądowniczą jaką Bóg udzielił widzialnej głowie Kościoła nad każdym wiernym i nad ogółem wiernych, niezależnie od ich stanu czy pozycji życiowej. Co więcej, odrzuca on niezbędność boskiego Objawienia i zobowiązanie każdego do przyjęcia tego Objawienia pod groźbą wiecznej zguby. Odrzuca on formalny motyw wiary, a mianowicie autorytet objawiającego się Boga, dopuszczając tyle tylko z objawionej doktryny, ile wybiera lub obejmuje w swojej ciasnej objętości. Odrzuca nieomylne magisterium Kościoła i Papieża, a w konsekwencji wszystkie nauki określone i głoszone przez ten boski autorytet. Krótko mówiąc, ustanawia siebie jako miarę i normę wiary, wykluczając w rzeczywistości w ten sposób wszelkie Objawienie. Odrzuca wszystko czego sam nie głosi. Neguje wszystko czego sam nie twierdzi. Nie będąc jednak zdolnym do stwierdzenia jakiejkolwiek prawdy poza jego własnymi granicami, odrzuca możliwość jakiejkolwiek prawdy, której nie obejmuje. Z góry wyklucza zatem objawienie prawdy przewyższającej rozum ludzki. Bóstwo Jezusa Chrystusa jest poza jego planem widzenia. Kościół jest poza jego zdolnością pojmowania. Poddanie rozumu ludzkiego słowu Chrystusa lub jego w boski sposób ustanowionemu wyrazicielowi [Kościołowi Katolickiemu, a w szczególności Papieżowi] jest dla niego nie do zniesienia. Stanowi on przeto radykalne i uniwersalne odrzucenie wszelkiej prawdy boskiej i dogmatów chrześcijańskich, prawzór wszelkiej herezji i najwyższy bunt przeciwko władzy Boga i Jego Kościoła. Tak jak u Lucyfera, jego dewizą jest: „Nie będę służyć.”
Taka jest generalna negacja jaką wyraża liberalizm. Z radykalnego odrzucenia przezeń prawdy objawionej w ogólności wynika odrzucenie poszczególnych dogmatów, w całości lub w części (na ile okoliczności ukazują je jako przeciwne jego racjonalistycznemu osądowi). Tak na przykład odrzuca on ważność wiary poprzez chrzest, dopuszczając czy domniemując równość jakiegoś kultu religijnego lub ich wszystkich; odrzuca on świętość małżeństwa, sankcjonując tak zwane małżeństwa cywilne; odrzuca nieomylność Biskupa Rzymu, odmawiając uznania za prawo jego oficjalnych nakazów i nauk i poddając je badaniom ze strony własnego intelektu—nie po to, by przekonać się o ich prawdziwości, jak jest to uprawnione, lecz by sprawować buntowniczy sąd nad ich treścią.
Przechodząc na płaszczyznę praktyczną, liberalizm oznacza radykalną amoralność.
Moralność wymaga normy i wskazówki dla rozumnego działania; postuluje ona hierarchię celów, a przeto porządku, w ramach którego podporządkowuje się środki celowi jaki ma być ostatecznie osiągnięty. Wymaga zatem istnienia zasady czy podstawowej normy wszelkiego działania, zgodnie z którą podmiot aktów moralnych, istota rozumna, określa swoje postępowanie i kieruje sobą dla osiągnięcia swojego celu. W płaszczyźnie moralnej tylko Rozum Wieczny może być tą zasadą czy podstawową normą działania, a tym Rozumem Wiecznym jest Bóg. W płaszczyźnie moralnej stworzony rozum, z jego zdolnością określania swojego postępowania, musi kierować się światłem Rozumu Nie Stworzonego, będącego początkiem i końcem wszechrzeczy. Zasadą czy normą moralności musi być przeto prawo nałożone na stworzenie przez Rozum Wieczny. Stąd posłuszeństwo i uległość w płaszczyźnie moralnej jest nieodłącznym warunkiem moralności. Liberalizm proklamował jednak niedorzeczna zasadę absolutnej suwerenności rozumu ludzkiego; odrzuca on wszelką rację poza sobą i stwierdza swoją niezależność w płaszczyźnie wiedzy i stąd w płaszczyźnie działania czy moralności. Mamy tu moralność bez prawa i bez porządku, co na jedno wychodzi lub, moralność, która nie jest moralnością, ponieważ moralność zakłada nie tylko ideę ukierunkowania, lecz także wymaga z natury rzeczy idei hamulców i ograniczenia pod kontrolą prawa. Liberalizm w płaszczyźnie działania jest rozwiązłością, nie uznającą żadnej zasady czy normy poza sobą.
Możemy zatem powiedzieć o liberalizmie: w płaszczyźnie idei jest on absolutnym błędem, w płaszczyźnie faktów jest absolutnym nieporządkiem. Jest on przeto w obu płaszczyznach bardzo ciężkim i śmiertelnym grzechem, albowiem grzech to bunt przeciwko Bogu, w myśli lub w czynie, to osadzanie na tronie stworzenia w miejsce Stwórcy.
Liberalizm jest grzechem śmiertelnym. Teologia katolicka uczy nas jednak, że nie wszystkie grzechy są równie ciężkie i że nawet istnieje różnica stopnia w grzechach powszednich. Istnieją także stopnie w kategorii grzechu śmiertelnego, dokładnie tak jak istnieją one w kategorii czynów chwalebnych. Ciężar grzechu określany jest przez obiekt w jaki on godzi. Bluźnierstwo na przykład, które atakuje bezpośrednio samego Boga, jest grzechem o dużo cięższym charakterze niż kradzież, która atakuje bezpośrednio człowieka. Z wyjątkiem otwartej nienawiści do Boga, która stanowi ukoronowanie wszystkich grzechów i o którą stworzenie rzadko może być obwiniane — chyba, że ktoś jest w piekle — najcięższe ze wszystkich grzechów są grzechy przeciwko wierze. Powód tego jest oczywisty. Wiara jest fundamentem porządku nadprzyrodzonego, a grzech jest grzechem o tyle o ile atakuje on ów nadprzyrodzony porządek w tym, czy innym punkcie; stąd najcięższym grzechem jest grzech atakujący ów porządek u samych jego podstaw. Niszczyć fundamenty, to niszczyć całą nadbudowę. Ścinając gałąź drzewa, nie zabijemy go, lecz przyłożenie siekiery do pnia czy korzeni jest zgubne dla jego życia. Nie rodzi ono odtąd kwiecia ni owoców. Święty Augustyn, cytowany przez świętego Tomasza, charakteryzuje grzech przeciwko wierze tymi słowy: Hoc est peccatum quo tenetur cuncta peccata „Oto grzech, w którym zawierają się wszystkie inne grzechy”.
Doktor anielski [święty Tomasz z Akwinu] wypowiada się w tej kwestii ze swoją zwykłą jasnością: „Ciężar grzechu określany jest przez dystans jaki stwarza on pomiędzy człowiekiem a Bogiem; otóż grzech przeciwko wierze oddziela człowieka od Boga tak dalece jak tylko to możliwe, ponieważ pozbawia go prawdziwej znajomości Boga; wynika stąd, że grzech przeciwko wierze jest najcięższym ze wszystkich grzechów”.
Będąc po prostu nagannym pozbawieniem znajomości Boga, grzech przeciwko wierze nie ma tego samego ciężaru co bezpośredni, otwarty atak na dogmaty określone wyraźnie przez samo Objawienie boskie. W tym ostatnim wypadku grzech przeciwko wierze, sam w sobie ciężki, uzyskuje taki stopień powagi, że staje się herezją. Zawiera on wtedy w sobie całe zło niewiary, stając się otwartym protestem przeciwko naukom wiary lub otwartym poparciem dla nauczania potępianego jako fałszywe i błędne przez sarną Wiarę. Prócz tego, że jest on skrajnym grzechem przeciwko wierze, towarzyszy mu zatwardziałość serca, upór i dumne stawianie własnego rozumu ponad rozumem samego Boga.
Stąd doktryny heretyckie—oraz inspirowane przez nie czyny—stanowią najcięższy ze wszystkich grzechów, z wyjątkiem otwartej nienawiści do Boga, do której zdolne są tylko demony w piekle oraz potępieńcy. A zatem liberalizm, który jest herezją, oraz wszystkie czyny liberalizmu, będące czynami heretyckimi, są najcięższymi grzechami znanymi w kodeksie prawa chrześcijańskiego.
Liberalizm jest przeto większym grzechem niż bluźnierstwo, kradzież, cudzołóstwo, zabójstwo czy jakieś inne pogwałcenie prawa Bożego, pomijając takie przypadki, w których ktoś działa w dobrej wierze, w nieświadomości czy bezmyślnie.
Nowoczesny naturalizm nie tak wprawdzie widzi to czy rozumie. Prawo Kościoła w sprawach moralności i doktryn jest jednak niezmienne; orzeka ono dziś tak jak wczoraj, a herezja jest zawsze herezją, niezależnie od tego jaką postać przybiera. Pozory mogą być piękne, a diabeł może przedstawiać się jako anioł światłości. Niebezpieczeństwo jest tym większe im bardziej pociągający jest wygląd zewnętrzny.
Herezja nigdy jeszcze nie była tak podstępna jak pod obecną postacią liberalizmu. Jej zakres jest tak szeroki, że uderza w każdą nutę na skali dźwięków i znajduje łatwo przebranie przy swoich proteuszowych zdolnościach. Najbardziej niebezpieczną z jego podpór jest jednak powoływanie się na „szerokość umysłu”. Jest to w jego własnych oczach jego cnota kardynalna. Chełpi się on „intelektualną wolnością od dogmatyzmu”, a chełpliwość jest w rzeczywistości maską ignorancji i pychy. W spotkaniu z takim nieprzyjacielem nie wystarcza zwykła odwaga, którą trzeba zachowywać czuwając bez snu. W razie spotkania spoczywa na sumieniu katolika obowiązek stawiania oporu ze wszystkich sił duszy. Herezja i wszelkie jej czyny są grzechami; liberalizm jest korzeniem herezji, drzewem zła, w którego gałęziach znajdują pojemne schronienie wszystkie harpie niewiary; jest on dziś złem ponad wszystko co złe.
ksiądz dr Felix Sarda y Salvany
Za: LINK